ruō uī, ātus (P. fut. ruitūrus), ere
1 RV-,
to fall with violence, rush down, fall down, tumble down, go to ruin
: caedebant pariter pariterque ruebant Victores
victique, V.: ruere illa non possunt:
tecta,
tumble down
, L.: Templa deum, H.:
murus latius quam caederetur, L.: alta a culmine Troia, V.: ruit
arduus aether,
rain falls in torrents
, V.: caelum in se, L.:
ruit imbriferum ver, i. e.
is ending
, V.—Prov.: quid si nunc caelum ruat? i. e.
what if the impossible happens?
T.—
To hasten, hurry, run, rush
: id ne ferae quidem faciunt, ut ita ruant itaque turbent:
(Pompeium) ruere nuntiant: Huc omnis turba ruebat, V.: ultro ruere ac se morti offerre, Ta.: in aquam, L.: in volnera ac
tela, L.: ruebant laxatis habenis
aurigae, Cu.: de montibus amnes,
V.: per apertos flumina campos,
O.: Nox ruit, i. e.
hastens on
, V.: antrum, Unde ruunt totidem voces,
break forth
, V.—
To cause to fall, cast down, dash down, hurl to the ground, prostrate
: Ceteros ruerem, agerem, T.: cumulos ruit harenae,
levels
, V.—
To cast up, turn up, throw up, rake up
: (mare) a sedibus (venti), V.: cinerem focis, V.: unde Divitias
aerisque ruam acervos, H.—Fig.,
to fall, fail, sink, be ruined
: ruere illam rem p.: sive ruet sive eriget rem p.—
To rush, dash, hurry, hasten, run
: ad interitum: pati reum ruere, L.:
crudelitatis odio in crudelitatem, L.:
In sua fata, O.: omnia
fatis In peius, V.: Quo quo scelesti ruitis?
H.: ut ferme fugiendo in media fata ruitur,
L.
