sanciō sānxī, sānctus, īre
1 SAC-.—Of a law or
treaty,
to make sacred, render inviolable, fix unalterably, establish, appoint, decree,
ordain, confirm, ratify, enact
: quas (leges) senatus de ambitu sanciri voluerit: sanciendo
novam legem, Ne quis, etc., L.: tabulas, H.: haec igitur lex sanciatur,
ut, etc.: quod populus plebesve sanxit: cum sancienda sint consulum imperia,
aut abroganda, L.: foedus,
ratify
, L.: foedera fulmine, V.—
To ratify, confirm, consecrate, enact, approve
: at hoc leges non sanciunt,
ordain
: consularis lex sanxit, ne, etc.: contra quam
sanctum legibus erat, L.: ne res efferatur, ut iure
iurando ac fide sanciatur, petunt, Cs.: coetibus ac sacrificiis conspirationem civitatium, Ta.:
inhumanissimā lege sanxerunt, ut, etc..
habent legibus sanctum, Si quis . . . uti, etc., Cs.: de
quibus confirmandis et sanciendis legem laturus est: fide sanxerunt
liberos Tarentinos leges habituros, L.—
To forbid under penalty, condemn with a sanction, enact a penalty against
: incestum pontifices supplicio sanciunto: observantiam
poenā: quod Athenis exsecrationibus publicis sanctum est: Solon
capite sanxit, si qui, etc.,
made it a capital offence
.