previous next

sanciō sānxī, sānctus, īre

1 SAC-.—Of a law or treaty, to make sacred, render inviolable, fix unalterably, establish, appoint, decree, ordain, confirm, ratify, enact : quas (leges) senatus de ambitu sanciri voluerit: sanciendo novam legem, Ne quis, etc., L.: tabulas, H.: haec igitur lex sanciatur, ut, etc.: quod populus plebesve sanxit: cum sancienda sint consulum imperia, aut abroganda, L.: foedus, ratify , L.: foedera fulmine, V.To ratify, confirm, consecrate, enact, approve : at hoc leges non sanciunt, ordain : consularis lex sanxit, ne, etc.: contra quam sanctum legibus erat, L.: ne res efferatur, ut iure iurando ac fide sanciatur, petunt, Cs.: coetibus ac sacrificiis conspirationem civitatium, Ta.: inhumanissimā lege sanxerunt, ut, etc.. habent legibus sanctum, Si quis . . . uti, etc., Cs.: de quibus confirmandis et sanciendis legem laturus est: fide sanxerunt liberos Tarentinos leges habituros, L.To forbid under penalty, condemn with a sanction, enact a penalty against : incestum pontifices supplicio sanciunto: observantiam poenā: quod Athenis exsecrationibus publicis sanctum est: Solon capite sanxit, si qui, etc., made it a capital offence .

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: