sapiō īvī, —, ere
SAP-,
to taste of, smack of, savor of, have a flavor of
: nil rhombus nil dama sapit,
has no flavor
, Iu.: Quaesivit, quidnam saperet (simius), Ph.—
To have a sense of taste, perceive flavors
: ut, cui cor sapiat, ei non sapiat palatus.
—Fig.,
to have taste, have discernment, be sensible, be discreet, be wise, discern
: populus est moderatior, quoad sentit et sapit:
Qui sapere et fari possit quae sentiat, H.: abeas, si
sapis,
if you are wise
, T.: hi sapient, Cs.:
te aliis consilium dare, Foris sapere, T.:
Qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam,
know
, C. poët.: quamquam quis, qui aliquid sapiat, nunc esse
beatus potest?: nihil: Nil parvum, i. e.
attend to nothing trivial
, H.—Prov.: sero sapiunt,
are wise too late
.
