sēditiō ōnis, f
2 sed+1 I-,
a going aside, going apart, insurrectionary separation, dissension, civil
discord, insurrection, mutiny, sedition
: seditioni interesse, L.: seditione factā, Cs.: seditio inter belli pacisque auctores orta, L.: seditionem ac discordiam concitare: Seditione, dolis peccatur,
H.: seditionibus tribuniciis res p.
agitabatur, S.: seditiones ornare: Paene
occupata seditionibus urbs, H.—Person.,
an attendant of Fama
, O.—
Dissension, discord, strife, quarrel
: Filiam ut darem in seditionem, T.:
crescit favore Turbida seditio, donec, etc.,
O.: si ad externum bellum domestica seditio
adiciatur, L.—
An insurrection, the rebels, seditious men
: seditione ita stupente, L.—
Fig., of things,
dissension, disagreement, discord
: intestina corporis, L.: iracundiam seditionem quandam ducebat.