sēmen inis, n
1 SA-.—Of plants,
seed
: manu spargere semen: terra semen excepit: iacto
semine, V.: quercus de semine
Dodonaeo, O.—Of men or animals,
seed, race
: genitus de semine Iovis,
son of Jupiter
, O.: ipsa regio semine orta,
L.: mortali semine cretus,
of mortal race
, O.: (virtus) propria Romani seminis,
i. e.
an inborn characteristic of the Romans.—A shoot, graft, scion, set,
slip, cutting
: Seminibus positis (i. e. virgultis), V.—
Posterity, progeny, offspring, child
: inpia Semina fert utero,
O.—Fig.,
seed, an origin, essence, principle, source, occasion, ground, cause
: veteris percepto semine venae Arva rigent auro,
O.: malorum omnium: huius belli: Semina terrarumque
animaeque marisque Et ignis, i. e.
the four elements
, V.: semina discordiarum (tribuni),
L.: semina futurae luxuriae,
the small beginnings
, L.