sermō ōnis, m
1 SER-,
continued speech, talk, conversation, discourse
: vis orationis est duplex, altera contentionis,
altera sermonis: Multa inter sese vario sermone serebant, V.: illa cum illo sermonem occipit, T.: sermones caedimus, T.: in nostris
sermonibus: longior, Cs.: familiaris et cottidianus: erat in sermone omnium: Referre sermones deorum,
H.: Detinuit sermone diem, O.:
sermo litterarum tuarum,
conversation by correspondence with you.—A set conversation, learned
talk, discourse, disputation, discussion
: num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus?:
rebus iis de quibus hic sermo est: inter nos habitus: de
philosophiā, N.—
An utterance, declaration, speech, remark
: sermones (eius) ansas dabant, quibus reconditos eius
sensūs tenere possemus: qui (voltus) sermo quidam tacitus mentis
est, i. e.
expression
: refertur eius sermo ad Apronium: hic sermo
Abdalonymi, Cu.—
Ordinary speech, talk, conversational language
: oratio philosophorum sermo potius quam oratio dicitur: si
quis scribat, uti nos, Sermoni propiora, H.—
Prose
: comoedia nisi quod pede certo Differt sermoni, sermo
merus, H.—
Conversational verse, satire
: (delectari) Bioneis sermonibus, H.:
sermones Repentes per humum, H.—
Common talk, report, rumor
: numquam de vobis eorum gratissimus sermo
conticescet: sermo totā Asiā dissipatus, Cn. Pompeium, etc.: in
sermonem hominum venire: in hoc pervagato civitatis sermone versantur,
this talk of the town
: sermones iniquorum effugere: aliquid oratione meā
sermonis in sese esse quaesitum,
calumny
: dabimus sermonem iis, qui, etc.,
occasion for talk.—A manner of speaking, mode of expression, language,
style, diction
: sermone eo uti, qui innatus est nobis: elegantia
sermonis.—
A language, speech
: cives et sermonis et iuris societate iuncti: in
Latino sermone: patrius, H.
