similis e, adj. with comp. similior and sup. simillimus
3 SA-,
like, resembling, similar
: Laudantur simili prole puerperae, i. e.
that look like their fathers
, H.: par est avaritia, similis improbitas: quod
in simili culpā versari, Cs.: ecce
aliud simile: Aristotelem similem emere,
a likeness of Aristotle
, Iu.—With gen. (esp. of persons): tui similis
est probe, T.: Haud similis virgo est virginum
nostrarum, T.: patris: quaererem ex eo, cuius
suorum similis fuisset nepos: plures Romuli quam Numae similes reges,
L.: tui similem esse: Rhodii Atticorum similiores:
fabularum similia discere: similes meorum versūs, H.:
quae similia veri sint, L.: quid esset simillimum veri.—With dat.
(usual in later Latin): simia quam similis nobis, Enn. ap. C.: patri, O.: par similisque
ceteris, S.: huic in hoc: fugae
profectio, Cs.: quid simile habet epistula
iudicio: similia veris erant, L.: similius
vero facit ipsos in amicitiam redisse, L.: puro simillimus amni, H.: media simillima
veris sunt, L.: homines inter se
formā similes: quae sunt inter se similia: ut simili ratione atque ipse
fecerit suas iniurias persequantur, Cs.: nec
similem habeat voltum, et si ampullam perdidisset: similes sunt, ut si qui
dicant, etc.: similes sunt dei, tamquam si Poeni, etc.—Poet.:
similis Iuturna per hostīs Fertur (i. e. similiter), V.
