sōlācium (not sōlātium), ī, n
3 SAL-,
a soothing, assuaging, comfort, relief, consolation, solace
: haec sunt solacia, haec fomenta summorum dolorum: adversis
(rebus) solacium praebere: vacare culpā magnum est solacium: (mihi)
absenti solacia dedistis: solacia Dixit, O.: cuius luctus nullo solacio levari potest: tumulo solacia posco,
O.: mortis en solacium! Ph.: fore etiam reliquis
ad suam spem solacio, Cs.: hic parenti suo magno solacio
in laboribus fuit: aves, solacia ruris,
consolers
, O.: dicta, duri solacia
casūs, V.—
Satisfaction, compensation
: ex tuā calamitate ossibus fili sui solacium
reportare, i. e.
satisfaction
: sine solacio agere, Ta.