stirps (rarely stirpis, once stirpēs, L.), pis, f or (poet.) m
STER-.—Of plants,
the lower part of the trunk, stock, stem, stalk, root
: terra stirpes amplexa: ut tantum modo per stirpīs
alantur suas: sceptrum in silvis imo de stirpe recisum, V.:
domos avium cum stirpibus imis Eruit,
V.— Of hair: vellere ab stirpe capillos,
by the roots
, Pr., Tb.—
A plant, shrub
; usu. plur: stirpium naturae: in seminibus est
causa arborum et stirpium. —Of persons,
a stem, stock, race, family, lineage
: ignoratio stirpis et generis: qui sunt eius
stirpis: divina, V.: Herculis stirpe generatus: ab stirpe
socius atque amicus populi
R., S.—
A scion, offspring, descendant, progeny
: quibus stirpes deesset, L.: stirps et genus omne futurum, V.: stirpis virilis ex novo matrimonio fuit,
a son
, L.—Fig.,
a root, source, origin, foundation, beginning, cause
: altae stirpes stultitiae: populum a stirpe repetere:
malorum omnium: gentis, L.: Carthago ab
stirpe interiit,
utterly
, S.—
Inborn character, nature
: non ingenerantur hominibus mores a stirpe generis: nondum
exoletā stirpe gentis, L.
