superbus adj.
with comp. and sup, haughty,
proud, vain, arrogant, insolent, discourteous, supercilious, domineering: iuvenis, V.: superbum se praebuit in
fortunā: utrum superbiorem te pecunia facit?: Laudato pavone
superbior, O.: homines superbissimi, S.: non respondere vereor, ne superbum sit, L.: superbum est dicere, etc.: atque meo nunc Superbus incedis malo, H.:
opibus superbi, V.: iura,
L.: lex superbissima, L.—Expressive of pride,
proud, lofty, arrogant: mutatio vestis, L.: aures quarum est iudicium superbissimum, i. e. very severe:
responsa, arrogant: oculi,
O.: Karthaginis arces, H.—Fastidious, squeamish,
delicate: dens, H.: corpus,
H.—Proud, august, splendid, magnificent, superb: populus
bello, V.: triumphus, H.: Postes, H.: sedes Dolopum, V.