super-sum or super sum fuī, esse.—Of a remainder,
to be over and above, be left, remain: duae partes, quae mihi supersunt inlustrandae orationis: quid superest de
corporibus, Iu.: perexigua pars illius
exercitūs superest, Cs.: quantum satietati
superfuit: biduum supererat, Cs.: spatia si plura
supersint, V.: nemo superesse quemquam praeter eos
crederent, L.: quod superest, scribe quid
placeat, for the rest: quod superfuit, Ph.: nihil
erat super, N.: supererat nihil aliud quam evadere, L.:
Pervigilem superest herbis sopire draconem,
O.—To live after, outlive, be still alive, survive: Lucumo
superfuit patri, L.: dolori, O.— To
be in abundance, abound: Quoi tanta erat res et supererat,
T.: vereor ne iam superesse mihi verba putes: adeo supererant animi
ad sustinendam invidiam, L.—To be adequate, suffice: modo vita supersit, V.: labori,
V.—To be in excess, be superabundant, be superfluous: ut
neque absit quicquam neque supersit.
