supplex (subpl-) icis (abl. icī or ice; gen plur. -icum, rarely -icium), adj.
sub+PARC-,
kneeling in entreaty, begging, entreating, humble, submissive, beseeching,
suppliant, supplicant
: supplex te ad pedes abiciebas: vobis supplex
manūs tendit patria communis: gener a consulis pedibus supplex reicebatur:
Ne quoiquam suorum aequalium supplex siet, T.: iudicibus: cum Alcibiades Socrati supplex esset, ut,
etc.—As subst
m., a suppliant, humble petitioner
: in miseros ac supplices misericordiā
uti, Cs.: nos supplicum voce prohibebis?: vester
est supplex, iudices: tuus, H.: dei, N.—Of things,
of a supplicant, expressive of entreaty, suppliant, humble, beseeching
: manūs: manu supplice, O.:
vitta, H.: vota, V.: vox, S.