supplicium (subpl-) ī, n
supplex,
a kneeling, bowing down, humble entreaty, petition, supplication
: Vaccenses fatigati regis subpliciis,
S.: legatos ad consulem cum suppliciis mittit,
S.—
An humiliation, public prayer, supplication, act of worship
: suppliciis fatigare deos, L.: in suppliciis deorum magnifici, i. e.
votive offerings
, S.: suppliciis deos placare,
L.—(Because criminals were beheaded kneeling),
the punishment of death, death-penalty, execution, slaughter
: se et liberos hostibus ad supplicium dedere,
Cs.: ad supplicium rapi: ad ultimum supplicium
progredi<*>
to take their own lives
, Cs.—
Punishment, penalty, torture, torment, pain, distress, suffering
: illi de me supplicium dabo, T.:
omni supplicio excruciatus: gravissimum ei rei
supplicium cum cruciatu constitutum est, Cs.: triste, V.: iis (improbis) ante oculos
iudicia et supplicia versentur: suppliciis delicta coërcere,
H.