surdus adj.
with comp, deaf: si
surdus sit, varietates vocum noscere possit?: quam mihi nunc surdo narret
fabulam, how deaf I am to his talk, T.: Non canimus
surdis, are not preaching to the wind, V.: vana surdis
auribus canere, L.: narrare asello Fabellam
surdo, H.—Wilfully deaf, not listening, heedless, inattentive,
regardless, insensible, inexorable, averse, reluctant: orando surdas
iam aurīs reddideras mihi, T.: ad id
aures, L.: non surdus iudex: ad mea munera, O.:
ad omnia solacia aures, L.: mens, O.: scopulis surdior, H.: Non saxa surdiora navitis, H.—Not understanding, dull,
inappreciative: in horum sermone: undae,
O.—Unheard, noiseless, silent, still, mute, dumb: bucina, Iu.: Non erit officii gratia surda tui,
unsung, O.: quos diri conscia facti mens surdo verbere
caedit, secret, Iu.
