timeō uī, —, ēre
2 TEM-,
to fear, be afraid, be fearful, be apprehensive, be afraid of, dread,
apprehend
: timentibus ceteris propter ignorationem locorum: timentes
confirmat, Cs.: cottidie aliquid fit lenius
quam timebamus: de re p. valde: a quo quidem genere ego numquam timui: pro
eo, Cu.: timuere dei pro vindice
terrae, O.: tibi timui,
for you
, T.: sibi, Cs.: nihil magis quam perfidiam timemus: quos aliquamdiu inermes
timuissent, Cs.: nomen absentis,
Cs.: numinis iram, O.: Peius leto flagitium, H.: furem
Caulibus,
a thief for his cabbages
, Iu.: de suo ac legionis periculo
nihil, Cs.: quod pro quoque timendum, aut a
quoque petendum sit: timeo quidnam eloqui possim: misera timeo,
‘incertum’ hoc quorsum accidat, T.:
haec quo sint eruptura: tantae magnitudinis flumini exercitum
obicere, etc., Cs.: inventis uti,
H.: latebras intrare, O.:
ni cedenti instaturum alterum timuissent,
L.: neque timerent, ne circumvenirentur,
Cs.: timuit, ne non succederet,
H.: timeo, ut sustineas,
I am afraid you cannot stand it
: ut satis commode supportari posset (res frumentaria),
timere dicebant, Cs.—
To show fear, express terror
(poet.): timuit exterrita pennis Ales,
expressed its fear
, i. e.
fluttered
, V.
