timidus adj. with comp. and sup.
2 TEM-,
fearful, afraid, faint-hearted, cowardly, timid
: refugere timido metu: nimium me timidum fuisse confiteor:
non timidus ad mortem: spes, O.: tergum, H.: timido cursu Fugit,
O.: mater timidi flere non solet, i. e.
cautious
, N.: timidiora mandata videbantur,
quam, etc.: timidissime Phineu, O.: timidissima
turba, columbae, O.: pro patriā
non timidus mori, H.: timidus
procellae, H.: deorum,
O.—Plur
m
. as subst: timidos atque supplices
odisse,
cowards
.