trīstis e, adj. with comp. and sup.
2 TER-,
sad, sorrowful, mournful, dejected, melancholy, gloomy, downcast,
disconsolate
: quaerere ex te, quid tristis esses: tristis,
demissus: tristīs adfatus amicos, H.: Sequanos
tristīs, capite demisso, terram intueri, Cs.:
tristis erat et me maestum videbat, Cu.—
Gloomy, peevish, morose, sullen, illhumored
: Navita (Charon), V.: dii, H.—
Stern, harsh, severe
: iudex: cum tristibus severe vivere. —Of
things,
bringing sorrow, melancholy, saddening, unhappy, sad, dismal, gloomy
: ut tuum laetissimum diem cum tristissimo meo conferam:
tristia ad recordationem exempla, L.: tristissuma exta: tristissimi exsili solacium, L.: Kalendae, H.: clades,
H.: morbus, V.: ius sepulcri, O.: pars subiere
feretro, Triste ministerium, V.: tristique
palus inamabilis undā, V.—As subst
n., a sad thing, pest, bane, sorrow
: Triste lupus stabulis, V.: interdum miscentur tristia laetis, O.: nune ego mitibus Mutare quaero tristia,
H.—Of taste,
harsh, disagreeable, bitter
: suci, V.: absinthia, O.—Of smell,
offensive, foul
: anhelitus oris, O.—
Expressing sorrow, gloomy, sad, melancholy, stern, harsh
: voltus tristior: Tristis severitas inest in
voltu, T.: vita tristior: sermo (opp.
iocosus), H.: tua tristia iussa,
V.: sententia, O.: responsum, L.