truncus adj.
TARC-,
maimed, mutilated, mangled, dismembered, disfigured
: Trunca manu pinus regit (Polyphemum), i. e.
the trunk of a pinetree
, V.: frons,
without its horn
, O.: corpus,
limbless
, O.: puerum trunci corporis natum,
L.: Tela, i. e.
broken
, V.: arbor,
deprived of branches
, Cu.— Poet. with gen: animalia Trunca pedum, i. e.
without feet
, V.—
Undeveloped, imperfect, wanting
: ranae pedibus, O.—Fig.,
maimed, mutilated
: urbs trunca, sine senatu, etc., L.