Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary

tum+ce.—Of time past, then, at that time, just then, on that occasion : ubi tunc eras?: tunc duces Nerviorum . . . conloqui sese velle dicunt, Cs.: iam Horatius secundam pugnam petebat. tunc clamore . . . adiuvant militem suum, just then , L.: urbs (Corinthus) erat tunc praeclara ante excidium, L.— Opposed to present time: eā lege quae tunc erat Sempronia, nunc est Cornelia: cur privati non damus remiges, sicut tunc dedimus? L.—Of time present, now, at this time (only in nar. obliq . for nunc): quod si consulatūs tanta dulcedo sit, iam tunc ita in animum inducant, consulatum captum ab tribuniciā potestate esse, L.—Of time future, then, at that time, in that event : tunc illud vexillum . . . coloniae Capuae inferetur; tunc contra hanc Romam illa altera Roma quaeretur: Tunc piger ad nandum, tunc ego cautus ero, O.—Of succession in time, then, thereupon, forthwith, just afterwards, accordingly, consequently : Herodotus cum Romā revertitur, offendit eum mensem qui consequitur mensem comitialem. tunc Cephaloeditani decrerunt intercalarium XXXV dies longum: is finis pugnae equestris fuit. tunc adorti peditum aciem, nuntios mittunt, L.: animadversum est, extra consuetudinem longius a vallo esse aciem Pompei progressum. tunc Caesar apud suos ‘Di<*> ferendum est’ inquit ‘iter,’ etc., Cs.: ipse quoque longinquo morbo est inplicatus, tunc adeo fracti simul cum corpore sunt spiritūs illi feroces ut, etc., L.—Fig., of succession in thought, cum . . . tunc (cf. cum . . . tum), while . . . in particular, both . . . and above all : Vivendum recte est cum propter plurima, tunc est Idcirco, etc., Iu.—Esp., referring to a temporal clause, with cum .—Of coincidence of definite time, tunc . . . cum, or cum . . . tunc, just at the time when, just when, then . . . when : quo damnato tunc, cum iudicia fiebant, HS IV milibus lis aestimata est: ille eo tempore paruit cum necesse erat; vos tunc paruistis cum paruit nemo, etc.: Infelix Dido, nunc te facta impia tangunt? Tunc decuit cum sceptra dabas, V. (Rib. tum): cum iam adpropinquantium forma lemborum haud dubia esset . . . tunc iniecta trepidatio, L.—Of indefinite time, tunc . . . cum, at a time when, only when, whenever : ‘arbitror,’ quo nos etiam tunc utimur cum ea dicimus iurati, etc.— With ubi, then, at once, forthwith, thereupon : ad quod bellum ubi consules dilectum habere occipiunt, obstare tunc enixe tribuni, L.—With quando, whenever (rare), C.—With an abl absol., then, thereupon, forthwith : legatis auditis, tunc de bello referre sese Aemilius dixit, L.—Fig., in a conclusion after si, then, therefore, consequently, in that case : si se exstinxisset, tunc victorem ausurum, etc., L.—In particular phrases, iam tunc, even at that time, as soon as that : nisi iam tunc omnia negotia diligentissime confecissem.—Tunc demum, not until then, then only, then at last, as late as that : tunc demum nuntius missus ad tertiam legionem revocandam, L.: tunc demum pectora plangi Contigit, O.—Tunc primum, then for the first time, then first, not till then : quia tunc primum superbiae nobilitatis obviam itum est, S.: tunc primum circo, qui nunc maximus dicitur, designatus locus est, L.—Tunc vero, then indeed, just then, at that crisis : in perturbatos iam hostīs equos inmittunt. tunc vero Celtiberi omnes in fugam effunduntur, L.—Tunc quidem, at that time : et tunc quidem Perseus copias reduxit; postero die, etc., L.—Tunc cum maxime, just then, precisely at that time : hospitem tunc cum maxime utilia suadentem abstrahi iussit, Cu.—Tunc quoque, also then, then too, then likewise, then once morc, even then : Saepe legit flores; et tunc quoque forte legebat, O.: quin nisi . . . ingens accipienda clades fuerit. tunc quoque ad extremum periculi ventum est, even as it was , L.