ulcīscor ūltus, ī, dep.,
to avenge oneself on, take vengeance on, punish,
recompense: ulciscendi Romanos, pro iis iniuriis, occasio,
Cs.: (hominem) utinam ulcisci possem! sed illum ulciscentur mores
sui: victor acerbius, S.: ulta paelicem,
H.—To take revenge for, avenge, punish, requite, repay: iniurias, Cs.: istius iniurias per vos: peccata
peccatis et iniurias iniuriis: senis iracundiam, T.: offensas tuas, O.: Regum libidines, H.:
quicquid sine sanguine civium ulcisci nequitur, all
that cannot be revenged, etc., S.: ob iras graviter ultas,
L.: patris ossa ulta, avenged, O.—To take
vengeance in behalf of, avenge: patris ulciscendi causā
supplicium de matre sumpsisse: ut ipsi se di inmortales ulciscerentur: caesos
fratres, O.: cadentem patriam, V.
