vidēlicet adv.
for videre licet, one may see, it is evident, clearly, obviously, plainly, evidently, manifestly, naturally, of course: hic de nostris verbis errat videlicet, Quae hic sumus locuti, T.: nihil dolo factum . . . Iugurthae, cui videlicet speculanti iter suum cognitum esset, S.: quid metuebant? vim videlicet.—In an ironical explanation, it is very plain, of course, forsooth: tuus videlicet salutaris consulatus, perniciosus meus: censuit pecunias eorum publicandas, videlicet timens, ne, etc., S.—As an explanatory particle, to wit, namely, of course: caste iubet lex adire ad deos, animo videlicet.