1.Pytho, Delphi “ἐν δὲ Πυθῶνι χρησθὲν παλαίφατον τέλεσσεν” O. 2.39 “Ὀλυμπίᾳ μὲν — Πυθῶνι δὲ — Ἰσθμοῖ τε” O. 2.49 “πετραέσσας — ἐκ Πυθῶνος” O. 6.48 “Ὀλυμπίᾳ στεφανωσάμενος καὶ δὶς ἐκ Πυθῶνος” O. 12.18 “ἐν δ᾽ ἄρα μηλοδόκῳ Πυθῶνι” P. 3.27 “Λατοίδαισιν — Πυθῶνί τ̓” P. 4.3 “Πυθῶνι δίᾳ” P. 7.11 “Πυθῶνος ἐν γυάλοις” P. 8.63 “ἐν Πυθῶνι — ἀγαθέᾳ” P. 9.71 “ὄφρα Θέμιν ἱερὰν Πυθῶνά τε καὶ ὀρθοδίκαν γᾶς ὀμφαλὸν κελαδήσετ̓” P. 11.9 “δέξαι στεφάνωμα τόδ᾽ ἐκ Πυθῶνος” P. 12.5 “ἐν ἀγαθέᾳ — Πυθῶνι κράτησεν” N. 6.35 “ματέρι καὶ διδύμοις παίδεσσιν αὐδὰν μανύει Πυθῶνος αἰπεινᾶς ὁμοκλάροις ἐπόπταις” N. 9.5 “ἐκράτησε δὲ καί ποθ᾽ Ἕλλανα στρατὸν Πυθῶνι” N. 10.25 “ἐν Πυθῶνι πειρᾶσθαι καὶ Ὀλυμπίᾳ ἀέθλων” N. 11.23 “-ῶνάδε, ἀλλ᾽ ὁ μὲν Πυθῶνάδ̓ — ᾤχετ̓ ἰών” O. 6.37 “πτερόεντα δ᾽ ἵει γλυκὺν Πυθῶνάδ̓ ὀιστόν” O. 9.12 “-ωνό-” “θεν, ἔχοντα Πυθωνόθεν τὸ καλλίνικον λυτήριον δαπανᾶν μέλος χαρίεν” P. 5.105 “Πυ]θωνόθ[εν ” Pae. 6.72
Πῦθών (“-ῶνος, -ῶνι, -ῶνα”: “-ῶνάδε; -ωνόθεν”.)