1. other, another, opposed to preceding.
a. “ἐπί τι καὶ πῆμ᾽ ἄγει παλιντράπελον ἄλλῳ χρόνῳ” O. 2.37 “ἄλλον αἴνησεν γάμον” P. 3.13 “ἕλκεα ῥῆξαν — τὰ μὲν ἀμφ᾽ Ἀχιλεῖ νεοκτόνῳ ἄλλων τε μόχθων ἐν πολυφθόροις ἁμέραις” N. 8.31 “οὐκ ἔστι πρόσωθεν θνατὸν ἔτι σκοπιᾶς ἄλλας ἐφάψασθαι ποδοῖν” (i. e. “ὑψηλοτέρας”) N. 9.47
b. = “ἄλλος τις. σφόδρα δόξομεν δαίων ὑπέρτεροι ἐν φάει καταβαίνειν: φθονερὰ δ̓ἄλλος ἀνὴρ βλέπων” (“ἆλλος” coni. Lobel.) N. 4.39
c. combined with other adj. “μηκέτ᾽ ἀελίου σκόπει ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεννὸν ἄστρον” O. 1.6 “ἄλλαι δὲ δὔ — ἐγένοντ᾽ ἔπειτα χάρμαι” O. 9.86 “κεραυνοῦ τε κρέσσον ἄλλο βέλος διώξει χερὶ” I. 8.34
d. = “πᾶς ἄλλος. ἄνθεμα — φλέγει, τὰ μὲν χερσόθεν —, ὕδωρ δ᾽ ἄλλα φέρβει” O. 2.73 “ἅλιξιν — σὺν ἄλλοις” P. 4.187 “τὰ δ̓ἄλλαις ἁμέραις — φάσομαι” N. 9.42 “Ἀοσφόρος θαητὸς ὣς ἄστροις ἐν ἄλλοις” I. 4.24 “φαίης κέ νιν ἄνδρ᾽ ἐν ἀεθληταῖσιν ἔμμεν Ναξίαν πέτραις ἐν ἄλλαις χαλκοδάμαντ̓ ἀκόναν” I. 6.73 “Μέμνονός τε βίαν ὑπέρθυμον Ἕκτορά τ᾽ ἄλλους τ̓ ἀριστέας” I. 8.55
2. fig. “μόχθον ἄλλοις ἀμφέπει δύστανον ἐν τείχεσιν” (= “ἄλλοθι, ἐν τείχεσιν”, Schr.: cf. Fraenkel on Agam. 437.) P. 4.268
3. combined with another “ἄλλο”-word. “ῥοαὶ δ᾽ ἄλλοτ̓ ἄλλαι — ἔβαν” O. 2.33 “Διαγόρας ἐστεφανώσατο — κλεινᾷ τ᾽ ἐν Ἰσθμῷ τετράκις εὐτυχέων Νεμέᾳ τ̓ ἄλλαν ἐπ̓ ἄλλᾳ” (sc. “νίκαν”. one victory after another) O. 7.82 “ἄλλοις δέ τις ἐτέλεσσεν ἄλλος ἀνὴρ εὐαχέα βασιλεῦσιν ὕμνον” P. 2.13 “ἐγκωμίων γὰρ ἄωτος ὕμνωνἐπ᾽ ἄλλοτ̓ ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον” P. 10.54 “διψῇ δὲ πρᾶγος ἄλλο μὲν ἄλλου” N. 3.6 “μισθὸς γὰρ ἄλλοις ἄλλος ἐπ᾽ ἔργμασιν ἀνθρώποις γλυκύς” (Tric.: “ἄλλος, ἄλλος ἄλλοις” codd.) I. 1.47 combined with “τις. ἄλλοις δέ τις ἐτέλεσσεν ἄλλος ἀνὴρ εὐαχέα βασιλεῦσιν ὕμνον” P. 2.13 second “ἄλλος” suppressed, “ἐντὶ γὰρ ἄλλαι ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι” some lead further than others O. 9.104
subs.
1. another, others (once neut.)
a. “κεῖνος — χάρματ᾽ ἄλλοις ἔθηκεν” O. 2.99 “μῶμος ἐξ ἄλλων κρέμαται φθονεόντων τοῖς” O. 6.74 ““ἐπιχώριος οὐ ξείναν ἱκάνω γαῖαν ἄλλων”” P. 4.118 “φυᾷ δ᾽ ἕκαστος διαφέρομεν βιοτὰν λαχόντες, ὁ μὲν τά, τὰ δ̓ ἄλλοι” N. 7.55 “εἰ δέ τις ἔνδον νέμει πλοῦτον κρυφαῖον, ἄλλοισι δ᾽ ἐμπίπτων γελᾷ” (i. e. “non ita divitibus.” Schmid.) I. 1.68
b. = “πᾶς ἄλλος. κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται” O. 6.25 “κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα περαίτερον ἄλλων” O. 8.63 “εἰ δέ τις ὄλβον ἔχων μορφᾷ παραμεύσεται ἄλλους” (Hartung: “ἄλλων” codd.: “ἄλλον” Morel.) N. 11.13 “μεγασθενῆ νόμισαν χρυσὸν ἄνθρωποι περιώσιον ἄλλων” I. 5.3
2. combined with another “ἄλλο”-word.
a. †“ἄλλοισι δ᾽ ἄλλοι μέγαλοι” (“ἀλλοίοισι” coni. Blumenthal: “ἐπ᾽ ἄλλοις” byz.) O. 1.113 “ἄλλοτε δ᾽ ἄλλον ἐποπτεύει Χάρις ζωθάλμιος” O. 7.11 “ἄλλα δ᾽ ἐπ̓ ἄλλον ἔβαν ἀγαθῶν” O. 8.12 “τοὺς μὲν ὦν — λύσαις ἄλλον ἀλλοίων ἀχέων ἔξαγεν” P. 3.50 “δαίμων δὲ παρίσχει, ἄλλοτ᾽ ἄλλον ὕπερθε βάλλων, ἄλλον δ̓ ὑπὸ χειρῶν μέτρῳ καταβαίνει” bis P. 8.77 “διψῇ δὲ πρᾶγος ἄλλο μὲν ἄλλου” N. 3.6 “ἄλλοισι δ᾽ ἅλικες ἄλλοι” N. 4.91 “ἄλλα δ᾽ ἄλλοισιν νόμιμα, σφετέραν δ̓αἰνεῖ δίκαν ἀνδρῶν ἕκαστος” fr. 215. 2.
