1. of persons, noble, good
a. adj., distinguished “πατέρων ὀρθαὶ φρένες ἐξ ἀγαθῶν” O. 7.91 esp. in physical prowess, “ἀγαθοὶ δὲ καὶ σοφοὶ κατὰ δαίμον᾽ ἄνδρες ἐγένοντ̓” O. 9.28 “Πηλεῖ τε κἀγαθῷ Τελαμῶνι” P. 8.100 “οὐ” “θαῦμα σφίσιν ἐγγενὲς ἔμμεν ἀεθληταῖς ἀγαθοῖσιν” N. 10.51 “καὶ γὰρ ἡρώων ἀγαθοὶ πολεμισταὶ λόγον ἐκέρδαναν” I. 5.26
b. m. subs., the noble, esp. of those distinguished by social position and athletic prowess. “ἀδύνατα δ̓ἔπος ἐκβαλεῖν κραταιὸν ἐν ἀγαθοῖς δόλιον ἀστόν” P. 2.81 “ἁδόντα δ̓εἴη με τοῖς ἀγαθοῖς ὁμιλεῖν” P. 2.96 “οὐ φθονέων ἀγαθοῖς” P. 3.71 “τὰ μὲν ὦν οὐ δύνανται νήπιοι κόσμῳ φέρειν, ἀλλ᾽ ἀγαθοί” P. 3.83 “οὐκ ἐρίζων ἀντία τοῖς ἀγαθοῖς” P. 4.285 “ἐν δ̓ἀγαθοῖσι κεῖται πατρώιαι κεδναὶ πολίων κυβερνάσιες” P. 10.71 “ποτίφορος δ᾽ ἀγαθοῖσι μισθὸς οὗτος” N. 7.63 “τί φίλτερον κεδνῶν τοκέων ἀγαθοῖς”; I. 1.5 “τιμὰ δ᾽ ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται” I. 7.26 “τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει” I. 8.69
2. of things, honourable, of honour “ὁ δ̓ὄλβιος, ὃν φᾶμαι κατέχωντ᾽ ἀγαθαί” O. 7.10 “ὕμνος δὲ τῶν ἀγαθῶν ἐργμάτων βασιλεῦσιν ἰσοδαίμονα τεύχει φῶτα” N. 4.83 “ἐν λόγοις δ᾽ ἀστῶν ἀγαθοῖσιν ἐπαινεῖσθαι χρεών” (Schr.: “ἀγαθοῖς μὲν αἰνεῖσθαι” codd.: “ἀγαθοῖσί μιν αἰνεῖσθαι” Mingarelli.) N. 11.17 “ἀντὶ μόχθων παντοδαπῶν ἔπος εἰπόντ᾽ ἀγαθὸν ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν” I. 1.46 “χρὴ δ᾽ ἀγαθὰν ἐλπίδ̓ ἀνδρὶ μέλειν” I. 8.15
3. add. inf., good “ἀγαθαὶ δὲ πέλοντ᾽ ἐν χειμερίᾳ νυκτὶ θοᾶς ἐκ ναὸς ἀπεσκίμφθαι δὔ ἄγκυραι” i. e. “useful” O. 6.100 ““ποθέω στρατιᾶς ὀφθαλμὸν ἐμᾶς, ἀμφότερον μάντιν τ᾽ ἀγαθὸν καὶ δουρὶ μάρνασθαι”.” O. 6.17
