1. of place
a. in, throughout “ἀν᾽ Ἑλλάδα” P. 2.60 “δώδεκ᾽ ἂν δρόμων τέμενος” (Thiersch: “δωδεκαδρομον, -ων” codd.) P. 5.33 “τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα” P. 11.52 “Ποσειδάνιον ἂν τέμενος” N. 6.41 “δάπεδον ἂν τόδε” N. 7.83 “οἵ τ᾽ ἀνὰ Σπάρταν Πελοπηιάδαι” N. 8.12 “ἁδυπνόῳ τέ νιν ἀσπάζοντο φωνᾷ — γαῖαν ἀνὰ σφετέραν” I. 2.27 “εὐανθἔ ἀπέπνευσας ἁλικίαν προμάχων ἀν᾽ ὅμιλον” I. 7.35 “Ἴσθμιον ἂν νάπος Δωρίων ἔλαχεν σελίνων” (Hermann: “ἀνάπος” codex) I. 8.63 [“Δᾶλ]ον ἀν᾽ εὔοδμον ” Pae. 2.97 “ [ἂν Ζεάθου πόλιν” (coni. Wil.: “καὶ Ζ. Π.”) “Πα. 9. 44.] ἂν δὲ Ῥόδον κατῴκισθεν” fr. 119. 1.
b. upon, along “εἰ δὲ τέτραπται θεοδότων ἔργων κέλευθον ἂν καθαράν” I. 5.23 “ἐλαύνεις ἀν᾽ ἀμβροτ[ ” Pae. 3.16 “ ]ἰόντι τηλαυγἔ ἀγ κορυφὰν”[ (“Π”^{5}: “ἂν Π^{4}”.) “Πα. 7. 12. ἀνὰ Δώτιον ἀνθεμόεν πεδίον πέταται” (sc. “κύων”.) *fr. 107a. 4* “πρῶτον μὲν Ἀλκμήνας σὺν υἱῷ Τρώιον ἂμ πεδίον — ἦλθεν” fr. 172. 4.
2. of time, in the course of, during “ὅτ᾽ ἀμφότεροι κράτησαν μίαν ἔργον ἀν̓ ἁμέραν” O. 9.85 “ἑξέτης τὸ πρῶτον, ὅλον δ᾽ ἔπειτ̓ ἂν χρόνον” N. 3.49 “Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων — ἔκρινας, ἂν κίνδυνον ὀξείας ἀυτᾶς” (“ἂν” = “κε Σ” cum “ἔκρινας” coniunxit) N. 9.35
prep. c. dat., upon “χρυσέαισί τ᾽ ἀν̓ ἵπποις” O. 1.41 “ἀν᾽ ἵπποις χρυσέαις” O. 8.51 “ἀν᾽ ἵπποισι δὲ τέτρασιν” O. 10.69 “ἀνὰ βωμῷ θεᾶς” O. 13.75 “εὕδει δ᾽ ἀνὰ σκάπτῳ Διὸς αἰετός” P. 1.6 “ἀνὰ δ᾽ ἡμιόνοις ξεστᾷ τ̓ ἀπήνᾳ προτροπάδαν Πελίας ἵκετο” P. 4.94 “θοαῖς ἂν ναυσὶ” N. 7.29 “ἐπικράνοισι γὰρ ἂν κιόνων” fr. 6b. d. “ἂν δ᾽ ἐπικράνοις σχέθον πέτραν ἀδαμαντοπέδιλοι κίονες” fr. 33d. 7. “ἀλ]λοτρίαις ἀν᾽ ἵπποις Πα.” 7B. 12.
in tmesis “ἀνὰ δ᾽ ἔπαλτ̓” v. “ἀναπάλλω” O. 13.71 “ἂν δ᾽ εὐθὺς ἁρπάξαις” v. “ἀναρπάζω” P. 4.34 “ἀνὰ βωλακίας δ᾽ ὀρόγυιαν σχίζε” v. “ἀνασχίζω” (“ἀναβωλακίας” iunctim codd.) P. 4.228 “ἀνὰ δ᾽ ἱστία τεῖνον” v. “ἀνατείνω” N. 5.51 “ἀλλ᾽ ἀνὰ μὲν βρομίαν φόρμιγγ̓, ἀνὰ δ̓ αὐλὸν ἐπ̓ αὐτὰν ὄρσομεν ἱππίων ἀέθλων κορυφάν” v. “ἀνόρνυμι” N. 9.8 “ἀνὰ δ᾽ ἔλυσεν” v. “ἀναλύω” N. 10.90 “ἀνὰ δ᾽ ἄγαγον” (Er. Schmid: “ἀν δ̓” codd.) v. “ἀνάγω” I. 6.62 “ὁ δ᾽ ἀντίον ἀνὰ κάρα τ̓ ἄειρ[ε” v. “ἀναείρω ” Pae. 20.10
