1. adversative, again
a. opposed to “μέν. θεὸν — ὃς ἀνέχει τοτὲ μὲν τὰ κείνων, τότ᾽ αὖθ̓ ἑτέροις ἔδωκεν μέγα κῦδος” P. 2.89 (“ἄρουραι”) “τόκα μὲν ὦν βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν, τόκα δ̓αὖτ᾽ ἀναπαυσάμεναι σθένος ἔμαρψαν” N. 6.11 “ἐν Νεμέᾳ μὲν πρῶτον, ὦ Ζεῦ, τὶν ἄωτον δεξάμενοι στεφάνων, νῦν αὖτε Ἰσθμοῦ δεσπότᾳ — Φυλακίδα νικῶντος” (Hermann: “αὖτ᾽ ἐν” codd.) I. 6.5
b. opposed to a previous time. “ἐκ προτέρων μεταμειψάμενοι καμάτων ἔστασαν ὀρθὰν καρδίαν. ἐν δ᾽ αὖτε χρόνῳ” P. 3.96