1. emphatic adj., himself, herself
a. nom., “Ὀλυμπίᾳ μὲν γὰρ αὐτὸς γέρας ἔδεκτο” O. 2.48 “ἐπεὶ πολιᾶς εἶπέ τιν᾽ αὐτὸς ὁρᾶν” O. 7.62 “αὐτὸς ὑπαντίασεν, Τυροῦς ἐρασιπλοκάμου γενεά” P. 4.135 “ἀπαθὴς δ᾽ αὐτὸς πρὸς ἀστῶν” P. 4.297 “χαίρων δὲ καὶ αὐτὸς Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω” P. 8.56 “δέος πλᾶξε γυναῖκας —: καὶ γὰρ αὐτὰ — ὅμως ἄμυνεν” N. 1.50 “τὰ δ᾽ αὐτὸς ἀντιτύχῃ, ἔλπεταί τις ἕκαστος ἐξοχώτατα φάσθαι” N. 4.91 “ἕπομαι δὲ καὶ αὐτὸς ἔχων μελέταν” N. 6.54 ““εἰ μὲν — αὐτὸς Οὔλυμπον θέλεις <ναίειν”>” N. 10.84 “τετράτῳ δ᾽ αὐτὸς ἐπεδάθη” fr. 135.
b. c. subs. “αὐτὰ δέ σφισιν ὤπασε τέχναν — Γλαυκῶπις” O. 7.50 “οἱ αὐτὰ Ζηνὸς — παῖς ἔπορεν” O. 13.76 “Ἰάσων αὐτὸς” P. 4.169 “Αἰήτᾳ παρ᾽ αὐτῷ” P. 4.213 “θάνεν μὲν αὐτὸς ἥρως Ἀτρείδας” P. 11.31 “ἀγάλματ᾽ ἐπ̓ αὐτᾶς βαθμίδος ἑσταότ̓” N. 5.1 “ἀνὰ δ᾽ αὐλὸν ἐπ̓ αὐτὰν ὄρσομεν ἱππίων ἀέθλων κορυφάν” (Ceporinus: “αὐτὸν” codd.) N. 9.8
c. c. pron. “κατὰ γαἶ αὐτόν τε νιν καὶ φαιδίμας ἵππους ἔμαρψεν” O. 6.14 “δέξαι στεφάνωμα τόδ᾽ ἐκ Πυθῶνος εὐδόξῳ Μίδᾳ αὐτόν τέ νιν” P. 12.6
d. c. reflex. pron. [“κόρῳ δ᾽ ἕλεν ἄταν ὑπέροπλον, τάν οἱ πάτηρ ὕπερ κρέμασε καρτερὸν αὐτῷ λίθον” (codd.: “ἅν τοι” Fennel: “ἅν οἱ” Hermann) O. 1.57] “ἀλλαλοφόνους ἐπάξαντο λόγχας ἐνὶ σφίσιν αὐτοῖς” (v. Trypho, fr. 34 de Velsen; Schwyz. 2. 198 (“θ”)) fr. 163.
2. reflex. pron. “ὃν πατὴρ ἔχει μέγας ἑτοῖμον αὐτῷ πάρεδρον” O. 2.76 “καὶ τὰν πατρὸς ἀντία Μήδειαν θεμέναν γάμον αὐτᾷ” O. 13.53 “χρὴ δὲ κατ᾽ αὐτὸν αἰεὶ παντὸς ὁρᾶν μέτρον” P. 2.34 “διδοῖ ψᾶφον περ᾽ αὐτᾶς” (sc. “δρῦς”) P. 4.265 ““ταὶ δ᾽ ἐπιγουνίδιον θαησάμεναι βρέφος αὐταῖς”” (“αὐγαῖς” coni. Bergk e “Σ” paraphr.) P. 9.62 “τὸ σὸν αὐτοῦ μέλι γλάζεις” (Wil.: “τὸ σαυτοῦ, τοσαῦτα” codd. Theocriti: “τὸ σαυτῷ” Ahrens) fr. 97.
3. him, her, it pers. pron. “ἄταν — ἅν τοι πατὴρ ὕπερ κρέμασε καρτερὸν αὐτῷ λίθον” O. 1.57 “ὁ δ᾽ αὐτῷ πὰρ ποδὶ σχεδὸν φάνη” O. 1.73 “ἤδη γὰρ αὐτῷ — διχόμηνις ὅλον — ὀφθαλμὸν ἀντέφλεξε Μήνα” O. 3.19 “ἔδοξεν γυμνὸς αὐτῷ κᾶπος ὀξείαις ὑπακουέμεν αὐγαῖς ἀελίου” O. 3.24 “ξεινίαις αὐτοὺς ἐποίχονται τραπέζαις” O. 3.40 “χρὴ τοίνυν πύλας ὕμνων ἀναπιτνάμεν αὐταῖς” O. 6.27 “δύο δὲ γλαυκῶπες αὐτὸν— ἐθρέψαντο δράκοντες” O. 6.45 “Φοίβου γὰρ αὐτὸν φᾶ γεγάκειν πατρός” O. 6.49 “νῦν μὲν αὐτῷ γέρας Ἀλκιμέδων” (sc. “ἐστί”) O. 8.65 “αὐτούς τ᾽ ἀέξοι καὶ πόλιν” O. 8.88 “σύνδικος δ᾽ αὐτῷ Ἰολάου τύμβος” O. 9.98 “γλυκὺ γὰρ αὐτῷ μέλος ὀφείλων ἐπιλέλαθ̓” O. 10.3 “Τιρύνθιον ἔπερσαν αὐτῷ στρατὸν” O. 10.32 “δύο δ᾽ αὐτὸν ἔρεψαν πλόκοι σελίνων” O. 13.32 “τὰ δ᾽ Ὀλυμπίᾳ αὐτῶν ἔοικεν ἤδη πάροιθε λελέχθαι” O. 13.101 “Σικελία τ᾽ αὐτοῦ πιέζει στέρνα” P. 1.19 “δόλον αὐτῷ θέσαν Ζηνὸς παλάμαι” P. 2.39 “καιομένα δ᾽ αὐτῷ διέφαινε πυρά” P. 3.44 ““πεύθομαι δ᾽ αὐτὰν — ἐναλίαν βᾶμεν”” P. 4.38 “ἀπὸ δ᾽ αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω” P. 4.67 “ἐκ δ᾽ ἄῤ αὐτοῦ πομφόλυξαν δάκρυα γηραλέων γλεφάρων” P. 4.121 “αὐτοὺς Ἰάσων δέγμενος” P. 4.128 ““τὰ μὲν — λῦσον, ἄμμιν μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ κακόν”” P. 4.155 “κάρυξε δ᾽ αὐτοῖς” P. 4.200 “τελευτὰν κεῖνος αὐταῖς ἡμιθέων πλόος ἄγαγεν” P. 4.210 “Ἑλλὰς αὐτὰν ἐν φρασὶ καιομέναν δονέοι” P. 4.218 “κλέψεν τε Μήδειαν σὺν αὐτᾷ” (“αὐτῷ Σ”^{“γρ”}. “σὺν τῇ Μηδείᾳ θελούσῃ καὶ ἐνεργούσῃ”) P. 4.250 “πότμου παραδόντος αὐτόν” (sc. “πλοῦτον”) P. 5.3 “ποτὶ γραμμᾷ μὲν αὐτὰν στᾶσε” P. 9.118 “ὁ Παρνάσσιος αὐτὸν μυχὸς—ἀνέειπεν” P. 10.8 “ὁχάλκεος οὐρανὸς οὔ ποτ᾽ ἀμβατὸς αὐτῷ” (Tricl. e “Σ”: “αὐτοῖς” codd.) P. 10.27 “ἔνεπεν: αὐτὸν μὰν — σεμνὸν αἰνήσειν νόμον” N. 1.69 “δῶρα καὶ κράτος ἐξέφαναν ἐγ γένος αὐτῷ” N. 4.68 “πέταται δ᾽ ἐπί τε χθόνα καὶ διὰ θαλάσσας τηλόθεν ὄνυμ̓ αὐτῶν” N. 6.49 “εἰ δ᾽ αὐτὸ καὶ θεὸς ἀνέχοι” (i. e. “τὸ τῆς γειτνιάσεως ἀγαθόν”) N. 7.89 “θεὸς ἔντυεν αὐτοῦ θυμὸν αἰχματὰν ἀμύνειν λοιγὸν Ἐνυαλίου” N. 9.36 “νίκαν, τὰν <*>ενοκράτει Ποσειδάων ὀπάσαις, Δωρίων αὐτῷ στεφάνωμα κόμᾳ πέμπεν ἀναδεῖσθαι σελίνων” I. 2.15 “ἐπεί τοι οὐκ ἐλινύσοντας αὐτοὺς ἐργασάμαν” I. 2.46 “αὐτοῦ πᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν” I. 4.37 “ἄνδωκε δ᾽ αὐτῷ φέρτατος οἰνοδόκον φιάλαν” I. 6.39 “ἦ γὰρ [α]ὐτῶν μετάστασιν ἄκραν[—θῆ]κε” (“Π”^{S}: “ἀνδρ[ῶν] Π”^{ac}) “Δ.” 4. 40. “τρεχέτω δὲ μετὰ Πληιόναν, ἅμα δ᾽ αὐτῷ κύων” fr. 74. “φοινικορόδοις δ̓ἐνὶ λειμώνεσσι προάστιον αὐτῶν Θρ. 7. 3. κατὰ μὲν φίλα τέκν᾽ ἔπεφνεν — δώδεκ̓, αὐτὸν δὲ τρίτον” fr. 171. “ἁ Μειδύλου δ᾽ αὐτῷ γενεά” fr. 190. ]“τ᾽ ἐς αὐτόν[ Δ.” 4f. 6.
