a. hospitable
a. “φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθὼν ξένιον ἄστυ κατέδρακεν” N. 4.23 “οὐδέ ποτε ξενίαν οὖρος ἐμπνεύσαις ὑπέστειλ᾽ ἱστίον ἀμφὶ τράπεζαν” I. 2.39 transf., “πλείσταισι βροτῶν ξεινίαις αὐτοὺς” (= “τοὺς Διοσκούρους”) “ἐποίχονται τραπέζαις” O. 3.40
II. epith. of Zeus, as guardian of the rights of guests. “Σώτειρα Διὸς ξενίου πάρεδρος — Θέμις” O. 8.21 “ξεινίου πατρὸς χόλον δείσαις” N. 5.33 “καὶ ξενίου Διὸς ἀσκεῖται θέμις” N. 11.8
b. of, with a stranger “καὶ τότε γνοὺς Ἴσχυος Εἰλατίδα ξεινίαν κοίταν ἄθεμίν τε δόλον” (cf. “ἐλθόντος γὰρ εὐνάσθη ξένου” v. 25) P. 3.32
c. n. pro subs., gift of hospitality (from host to guest or vice versa.) ““ἂν δ᾽ εὐθὺς ἁρπάξαις ἀρούρας δεξιτερᾷ προτυχὸν ξένιον μάστευε δοῦναι”” P. 4.35 pl., ““θεῷ — γαῖαν διδόντι ξείνια”” P. 4.22 “αὐτοὺς Ἰάσων δέγμενος ξείνἰ ἁρμόζοντα τεύχων” i. e. gifts from guests who had come to his home P. 4.129
