a. decide, judge “ὅτι γὰρ πολὺ καὶ πολλᾷ ῥέπῃ, ὀρθᾷ διακρίνειν φρενὶ—δυσπαλές” (v. l. “διακρῖναι”) O. 8.24 “σὺν δ᾽ ἀέθλοις ἐκέλευσεν διακρῖναι ποδῶν, ἅντινα σχήσοι τις ἡρώων” P. 9.115 ““ἦν διακρῖναι ἰδόντ᾽ <οὐ> πολλὸς ἐν καιρῷ χρόνος”” (Bergk: “ἰδόντα διακρ”. codd.) fr. 168. 6.
b. appoint, ordain “Ζεῦ τέλεἰ, αἰεὶ δὲ τοιαύταν — αἶσαν ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν διακρίνειν ἔτυμον λόγον ἀνθρώπων” (“locus obscurus: ambigunt utrum “τοιαύταν αἶσαν” (Hermann) an “ἔτυμον λόγον” (Boeckh) verbi “διακρίνειν” subiectum esse dicant: neutrum recte: accipias — verbum ad duos illos accusativos “ἀπὸ κοινοῦ” positum.” Schroeder) P. 1.68