previous next
ἑός (“ἑοῖο, ἑῷ, ἑόν; ἑῶν”: “ἑᾶς, ἑᾷ, ἑάν; ἑαῖς”: “ἑόν” acc.)
1.his, her, their own (suus), referring to subject of sentence or clause, but v. P. 9.105 (cf. “ὅς”.) “αἰτέων λαοτρόφον τιμάν τιν᾽ ἑᾷ κεφαλᾷO. 6.60κᾶδός τε τιμάσαις ἑόν” (“νέον” coni. Bergk) O. 7.5ἐκέλευσεννεῦσαι, — μιν” (= “Ῥόδον”) — “ἑᾷ κεφαλᾷ ἐξοπίσω γέρας ἔσσεσθαιO. 7.67ἴδεβαθὺν εἰς ὀχετὸν ἄτας ἵζοισαν ἑὰν πόλινO. 10.38ἔπραξε δεσμὸν ἑὸν ὄλεθρονP. 2.41ἐνέπαξαν ἕλκος ὀδυναρὸν ἑᾷ πρόσθε καρδίᾳP. 2.91 ““κέλεται γὰρ ἑὰν ψυχὰν κομίξαι Φρίξος”” P. 4.159μή τινατὰν ἀκίνδυνον παρὰ ματρὶ μένειν αἰῶνα πέσσοντ̓, ἀλλ᾽ ἐπὶ καὶ θανάτῳ φάρμακον κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοιςP. 4.187ἑὸν ἐρημώσαισα χῶρον” (sc. “δρῦς”) P. 4.269τὸν δὲ Κένταυρος ζαμενὴςμῆτιν ἑὰν εὐθὺς ἀμείβετοP. 9.38ἐμὲ δ᾽ οὖν τις ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει χρέος αὖτις ἐγεῖραι καὶ παλαιὰν δόξαν ἑῶν προγόνων” (Mosch. met. gr.: “τεῶν” codd., unde “καὶ τεῶν δόξαν παλαιὰν προγόνων” coni. Bergk) P. 9.105δισσαῖσι δοιοὺς αὐχένων μάρψαις ἀφύκτοις χερσὶν ἑαῖς ὄφιαςN. 1.45ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν πόδα νέμωνN. 6.15 [“ἑᾷ” coni. Hermann: “ἐμᾷ” codd., “Σ.N. 7.85] “τίς ἄρ᾽ ἐσλὸν Τήλεφον τρῶσεν ἑῷ δορὶ”; I. 5.42ξυνὸν ἄστει κόσμον ἑῷ προσάγωνI. 6.69ἄλοχον εὐειδέα θέλων ἑκάτερος ἑὰν ἔμμενI. 8.29τέρας δ᾽ ἑὸν εἶπέν σφι” i. e. that had happened to himΠα. 4. 39. ἑάν τ᾽ ἔφανεν φυάν Pae. 20.12 πρό]θυρον ἑόν Πα.” 22. 16. “ἑ]άν” (cf. v. 20 ubi “ἑάν” del. Snell: “ἑ]άν” e “Σ” G-H supp.) “Δ. 1. 34. ]πατρὸς ἑοῖο”[ ?fr. 335. 8.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
How to enter text in Greek:
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: