1. in general, word (of song or speech) “οὐδ᾽ ἀκράντοις ἐφάψατο ἔπεσι” O. 1.86 “φόρμιγγα — καὶ βοὰν αὐλῶν ἐπέων τε θέσιν — συμμεῖξαι” O. 3.8 “ἀφθόνητος ἔπεσσιν γένοιο χρόνον ἅπαντα, Ζεῦ” O. 13.25 “ἀδύνατα δ᾽ ἔπος ἐκβαλεῖν κραταιὸν ἐν ἀγαθοῖς δόλιον ἀστόν” P. 2.81 ““φιλίων δ᾽ ἐπέων ἄρχετο”” P. 4.29 “ἦ ῥα Μηδείας ἐπέων στίχες” P. 4.57 ““οὔτε ἔργον οὔτ᾽ ἔπος ἐντράπελον κείνοισιν εἰπὼν”” P. 4.105 “βάλλετο κρηπῖδα σοφῶν ἐπέων” P. 4.138 “χαμαιπετὲς δ᾽ ἄῤ ἔπος οὐκ ἀπέριψεν” P. 6.37 “εὐώνυμον ἐς δίκαν τρία ἔπεα διαρκέσει” (v. “τρεῖς”) N. 7.48 “τὸ δ᾽ ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ ἀτρόποισι Νεοπτόλεμον ἑλκύσαι ἔπεσι” N. 7.104 “ἐπέων δὲ καρπὸς οὐ κατέφθινε” I. 8.46 “πολ]λὰ μὲν” “τὰ πάροιθ[ — ] δαιδάλλοισ᾽ ἔπεσιν Παρθ”. 2. 32. esp. gen. pl., words of song, song, “ἔγειρ᾽ ἐπέων σφιν οἶμον λιγύν” O. 9.47 “Νέστορα — ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν, τέκτονες οἷα σοφοὶ ἅρμοσαν, γινώσκομεν” P. 3.113 “εὗρε παγὰν ἀμβροσίων ἐπέων” P. 4.299 “Ὁμηρίδαι ῥαπτῶν ἐπέων — ἀοιδοί” N. 2.2 “εὔθυν᾽ ἐπὶ τοῦτον, ἄγε, Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα” N. 6.28 “κλυταῖς ἐπέων ἀοιδαῖς” N. 7.16 “ἀλλ᾽ ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε” N. 9.3 “θεσπεσία δ᾽ ἐπέων καύχας ἀοιδὰ πρόσφορος” (“καύχαις” coni. Benedictus) N. 9.7 “Ὅμηρος — αὐτοῦ πᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν θεσπεσίων ἐπέων λοιποῖς ἀθύρειν” (i. e. of epic verse) I. 4.39 “ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν” I. 7.19 “ἐμο[ὶ δ᾽ ἐπ]έͅ[ω]νͅ ” Pae. 2.103 “ ]ωδ̓ ἐπέων δυνατώτερον ” Pae. 4.5 “ ]λόγον τερπνῶν ἐπέων[ ” Pae. 14.34 “ ἐμὲ δ̓ ἐξαίρετον κάρυκα σοφῶν ἐπέων Μοῖς᾿ ἀνέστας᾿ Δ.” 2. 24.
2. s. in various senses.
a. speech esp. of praise. “εἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι ἔπος” O. 6.16 “Ἴσθμοῖ τά τ᾽ ἐν Νεμέᾳ παύρῳ ἔπει θήσω φανέῤ ἀθρὄ” O. 13.98 “βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι ἀκίνδυνον ἐμοὶ ἔπος σὲ ποτὶ πάντα λόγον ἐπαινεῖν παρέχοντι” P. 2.66 “καὶ τόδ᾽ ἐξαύδας᾿ ἔπος” (i. e. answer) N. 10.80 “ἐπεὶ κούφα δόσις ἀνδρὶ σοφῷ ἀντὶ μόχθων παντοδαπῶν ἔπος εἰπόντ᾽ ἀγαθὸν ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν” I. 1.46
b. prayer “εἰ χρεὼν τοῦθ̓— κοινὸν εὔξασθαι ἔπος” P. 3.2 “ὁ δ᾽ ἀνατείναις οὐρανῷ χεῖρας ἀμάχους αὔδασε τοιοῦτο̂ν ἔπος” (Heyne: “τοιοῦτόν τι” codd.) I. 6.42
