1.“εἶσιν, εἶς᾿; [ἴθι” O. 14.21], “ἴτω, ἴτε, ἰόντων; ἰών, ἰόντι, ἰόντες; ἴμεν”.) go, come (but in the indicative, probably a future sense is required, cf. “ἔπειμι”.)
a. of living things. “Οὔλυμπόνδ᾽ ἰὼν” O. 3.36 “μετὰ στέφανον ἰών” O. 4.23 “ἀλλ̓ὁ μὲν Πυθῶνάδ᾽ — ᾤχετ̓ ἰὼν” O. 6.38 ““ὄρσο, τέκνον, δεῦρο πάγκοινον ἐς χώραν ἴμεν”” O. 6.63 “ἀβάπτιστος εἶμι φέλλος ὣς ὑπὲρ ἕρκος ἅλμας” (Schnitzer: “εἰμί” codd.) P. 2.80 “τάχα δ̓εὐθὺς ἰὼν” P. 4.83 “μοι — ὑπάντασεν ἰόντι γᾶς ὀμφαλὸν παρ᾽ ἀοίδιμον” P. 8.59 “ναυσὶ δ̓οὔτε πεζὸς ἰών κεν εὕροις — ὁδόν” P. 10.29 “Κάδμου κόραι, — ἴτε — πὰρ Μελίαν χρυσέων ἐς ἄδυτον τριπόδων θησαυρόν” P. 11.3 “ἐν τεμένεσσι δόμον ἔχει τεοῖς, ἀμφοτέρας ἰὼν χειρός” (v. “ἀμφότερος”) N. 7.94 “τις — Τελεσάρχου παρὰ πρόθυρον ἰὼν ἀνεγειρέτω κῶμον” I. 8.3 “μοι — ἰόντι τηλαυγἔ ἀγ κορυφὰν[ ” Pae. 7.12 “ τρι]πτὸν κατ᾽ ἀμαξιτὸν ἰόντες[ Πα.” 7B. 12. “ῥίμφα δ᾽ εἶσιν Ἄρτεμις Δ. 2. 19. ἀγλαὸν ἐς φάος ἰόντες δίδυμοι παῖδες” (i. e. being born) “Πα. 12. 15. ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖν᾽ εἶς᾿ ὑπὸ χθόν̓” fr. 137. 1. “Σθενέλοιό μιν υἱὸς κέλευσεν μόνον ἄνευ συ[μμ]αχίας ἴμεν” fr. 169. 46. c. cogn. acc., “ἦῤ, ὦ φίλοι, κατ᾽ ἀμευσίπορον τρίοδον ἐδινάθην, ὀρθὰν κέλευθον ἰὼν τὸ πρίν” P. 11.39