1.“ϝει-” O. 8.46, O. 13.71, N. 5.14, N. 6.27, I. 4.41, I. 6.55) acting as aor. of “λέγω”, said, told, spoke
1.
a. followed by direct speech. “τῷ μὲν εἶπε” O. 1.75 “ἔειπεν Ψ̔πιπυλείᾳ” O' 4. 23. “Ταλαιονίδας εἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι ἔπος” O. 6.16 “τότ᾽ ἔειπεν Ἀπόλλων” P. 3.40 “εἶπε δ̓οὕτως ἡμιθέοισιν Ἰάσονος αἰχματᾶο ναύταις” P. 4.11 “ὀπιζομένων δ᾽ ἔμπας τις εἶπεν καὶ τόδε” P. 4.86 “ἔειπεν δ᾽ ὦδε” P. 4.229 “ὧδ̓εἶπε μαρναμένων” P. 8.43 “εἶπέν τε φωνήσαις ἅτε μάντις ἀνήρ” I. 6.51 “τέρας δ᾽ ἑὸν εἶπέν σφι ” Pae. 4.39
b. abs., c. adv. “ὣς ἦρα θεὸς σάφα εἴπαις” O. 8.46 “ὣς ἄρ᾽ ἔειπεν” P. 4.156 “ὣς ἄῤεἰπὼν” P. 9.66 “ἔλπομαι μέγα εἰπὼν σκοποῦ ἄντα τυχεῖν” N. 6.27 “ὣς ἦρα εἰπὼν αὐτίκα ἕζετ̓” I. 6.55
c. c. acc. of that which was said, spoke of “τῷ μὲν ὁ Χρυσοκόμας — ναῶν πλόον εἶπε” O. 7.33 “κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα” O. 8.62 “παρθένος τόσα εἰπεῖν ἔδοξεν” O. 13.71 ““εἰπὲ γένναν”” P. 4.100 ““οὔτε ἔργον οὔτ᾽ ἔπος ἐντράπελον κείνοισιν εἰπών”” P. 4.105 “θρασύ μοι τόδ᾽ εἰπεῖν φαενναῖς ἀρεταῖς ὁδὸν κυρίαν λόγων οἴκοθεν” N. 7.50 “ἄπιστον ἔειπ̓” (sc. “ἐγώ”) N. 9.33 “ἔπος εἰπόντ᾽ ἀγαθὸν ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν” I. 1.46 “τοῦτο γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ τις εὖ εἴπῃ τι” I. 4.41 cf. Pae. 4.39
d. c. inf. of indirect statement, command. “εἶπον δὲ μεμνᾶσθαι Συρακοσσᾶν” (impv.: v. Schadewaldt, 296^{1}: sc. “Αἰνέα”) O. 6.92 “εἶπέ τιν̓αὐτὸς ὁρᾶν — γαῖαν” O. 7.62 “εἶπε δ᾽ ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι, ὃς ἂν πρῶτος θορὼν ἀμφί οἱ ψαύσειε πέπλους” (i. e. ““ἐκεῖνος αὐτὴν ἀπαγέσθω” Σ.”) P. 9.119
e. followed by “ὅτι, εἵνεκεν” c. ind. “Κλεόδαμον ὄφρ᾽ ἰδοῖς᾿, υἱὸν εἴπῃς ὅτι οἱ νεὰν — ἐστεφάνωσε κυδίμων ἀέθλων πτεροῖσι χαίταν” O. 14.22 “εἶπε δ̓εὔβουλος ἐν μέσοισι Θέμις, εἵνεκεν πεπρωμένον ἦν” (“οὕνεκεν” coni. Donaldson) I. 8.31
f. followed by indirect question. “οὐκ ἔχω” / “εἰπεῖν, τίνι τοῦτο Μοῖρα τέλος ἔμπεδον ὤρεξε” N. 7.57 add. acc. “αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκᾳ τε μὴ κεκινδυνευμένον, πῶς δὴ λίπον εὐκλέα νᾶσον, καὶ τίς ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων ἀπ᾽ Οἰνώνας ἔλασεν” N. 5.14 “πότερον δίκᾳ τεῖχος ὕψιον ἢ σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβαίνει ἐπιχθόνιον γένος ἀνδρῶν, δίχα μοι νόος ἀτρέκειαν εἰπεῖν” fr. 213. 4.
