a.
I. of gods, gracious, kind “ἀλλ᾽ ὦ Κρόνιε παῖ Ῥέας, — εὔφρων ἄρουραν ἔτι πατρίαν σφίσιν κόμισον” O. 2.14 “θεὸς εὔφρων εἴη λοιπαῖς εὐχαῖς” O. 4.12 “νιν εὔφρων δέξεται” P. 9.73
II. of men, merry [“εὔφρονος Κάδμοιο” (“Π”: “εὐθρόνοις” codd.) O. 2.22] “ἔνθα μιν εὔφρονες ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται” N. 5.38 “ἐύφ[ρον]α λαόν” (dubitanter coni. Erbse) “Πα. 6. 179. τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ ὁδοῦ Παρθ”. 2. 67.
b. of things, kindly, benevolent “Μοῖῤ, ἅ τε πατρώιον τῶνδ᾽ ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον” O. 2.36 “πολύβοσκον γαῖαν ἀνθρώποισι καὶ εὔφρονα μήλοις” O. 7.63 “ἐκάλει νύκτας τε καὶ πόντου κελεύθους ἄματά τ᾽ εὔφρονα” pr. P. 4.196 “ὁ δὲ λοιπὸς εὔφρων ποτὶ χρόνος ἕρποι” pr. N. 7.67 [“εὐφρόνων — πόνων” (“εὐφόρων” v. l.) N. 10.24] “εὔφρον᾽ ἐς οἶκον ” Pae. 6.115
