a. act. delight “τίνι τῶν πάρος, ὦ μάκαιρα Θήβα, καλῶν ἐπιχωρίων μάλιστα θυμὸν τεὸν εὔφρανας”; I. 7.3 “ἀελλοπόδων μέν τιν᾽ εὐφραίνοισιν ἵππων τιμαὶ καὶ στέφανοι, τοὺς δ̓ ἐν πολυχρύσοις θαλάμοις βιοτά” fr. 221. 1.
b. pass., be delighted “εὐφράνθη τε ἰδὼν ἥρως θετὸν υἱόν” O. 9.62 “Ναὶς εὐφρανθεῖσα Πηνειοῦ λέχει Κρέοισ᾽ ἔτικτεν” (i. e. “τῇ τοῦ Πηνειοῦ μίξει Σ.”) P. 9.16
c. dub. frag. ]“ευφρᾳ”[ ?fr. 333e. 2.