1.speech, talk “καί πού τι καὶ βροτῶν φάτι^ς ὑπὲρ τὸν ἀλαθῆ λόγον δεδαιδαλμένοι ψεύδεσι ποικίλοις ἐξαπαπῶντι μῦθοι” (“φάτιν Σ”^{“γρ”˙}: appositionem “φάτις — μῦθοι” agnovit Hermann: loc. susp.) O. 1.28 “ἐχθρὰ Φάλαριν κατέχει παντᾷ φάτις” P. 1.96 (“Πηλεύς”) ““ὅν τ᾽ εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ τράφειν πεδίον”” (Bothe: “φασίν” codd.) I. 8.40 met., of pers. “Νέστορα καὶ Λύκιον Σαρπηδόν̓, ἀνθρώπων φάτῖς” (i. e. proverbial among men) P. 3.112
φα?́τις