a. adj., neighbouring, neighbour of people, places. “κλεινὸς οἰκιστὴρ ἐκύδανεν πόλιν γείτονα” i. e. the city of Aitna lying near the mountain P. 1.32 “γείτονα δ᾽ ἐκκάλεσεν” (“Ἀμφιτρύων”) “Διὸς ὑψίστου προφάταν ἔξοχον, ὀρθόμαντιν Τειρεσίαν” in Thebes N. 1.60 “πολλὰ μὲν ἐν κονίᾳ χέρσῳ, τὰ δὲ γείτονι πόντῳ φάσομαι” i. e. in Sicily and off Cumae N. 9.43 “ἄμμι δ᾽ ἔοικε Κρόνου σεισίχθον̓ υἱὸν γείτον̓ — κελαδῆσαι” (i. e. Poseidon: “γείτονα, τῶν Θηβαίων, ὡς πρὸς τὴν Ὀγχηστόν. Σ.”) I. 1.53 ]“ιόν τε σκόπελον γείτονα πρύτανιν[ Δ.” 3. 10.
b. subs. “ἔννεπε κρυφᾷ τις αὐτίκα φθονερῶν γειτόνων” O. 1.47 “ἔσχον δ᾽ Ἀμύκλας — Τυνδαριδᾶν βαθύδοξοι γείτονες” (sc. “Δωριεῖς”: Amyklai is near Therapnai, centre of their cult) P. 1.66 “καὶ γειτόνων πολλοὶ ἐπαῦρον” P. 3.35 “ῥαίνω δὲ καὶ ὕμνῳ, γείτων ὅτι μοι καὶ κτεάνων φύλαξ ἐμῶν ὑπάντασεν ἰόντι” (sc. Alkmaion: reference unexplained) P. 8.58 “φαῖμεν κε γείτον᾽ ἔμμεναι νόῳ φιλήσαντ̓ ἀτενέι γείτονι χάρμα πάντων ἐπάξιον” N. 7.87—8.
