a. of people, authoritative “ξένον μή τιν᾽ — δύναμιν κυριώτερον τῶν γε νῦν” O. 1.104 “κυριώτερο[ς <εἰς σοφίας λόγον”> (sc. “Παλαμήδης”: supp. Snell ex Aristide, qui verba laudavisse videtur: “αὐτὸν” (= “Παλαμήδεα”) “κυριώτερον τοῦ Ὀδυσσέως εἰς σοφίας λόγον, ὡς ἔφη Πίνδαρος”) fr. 260. 7. c. gen., master of, “πρύτανι κύριε πολλᾶν μὲν εὐστεφάνων ἀγυιᾶν καὶ στρατοῦ” P. 2.58 “θρασύ μοι τόδ᾽ εἰπεῖν φαενναῖς ἀρεταῖς ὁδὸν κυρίαν λόγων οἴκοθεν” (cf. “ἐπίκουρος”) N. 7.51 “Ζεὺς ὁ πάντων κύριος” I. 5.53
κύ̂ριος (“-ιος, -ίῳ, -ιε, -ιοι; -ίαν; -ιον” acc.: “-ιώτερο[ς], -ιώτερον”.)