1.now, referring to present, immediate past, or immediate future.
1. adv. of time.
a. “νῦν πέφανται οὐκ ἄμμορος ἀμφὶ πάλᾳ κυναγέτας” N. 6.13 ““ὥσπερ τόδε δέρμα με νῦν περιπλανᾶται θηρός”” (Stephanus: “μίμνοι” codd.) I. 6.47 combined with “δέ” and “καί, εἰ δ᾽ ἀριστεύει μὲν ὕδωρ, κτεάνων δὲ χρυσὸς αἰδοιέστατος, νῦν δὲ — Θήρων — ἅπτεται — Ἡρακλέος σταλᾶν” (“νῦν γε” v. l.) O. 3.43 “νῦν δὲ πὰρ Αἰγιόχῳ κάλλιστον ὄλβον ἀμφέπων ναίει” I. 4.58 ““νῦν δ᾽ εὐρυλείμων πότνιά σοι Λιβύα δέξεται εὐκλέα νύμφαν” soon P. 9.55 “ἦ μάλα δὴ μετὰ καὶ νῦν” afterwards as now P. 4.64 “μάκαρ δὲ καὶ νῦν, ὅτι” P. 5.20 “ἤτοι μεταίξαις σὲ καὶ νῦν” N. 5.43 [“νῦν” codd., “νυν” corr. Er. Schmid. N. 6.8] “καὶ νῦν ἐν Ἄρει μαρτυρήσαι κεν πόλις Αἴαντος” I. 5.48 “τὸ καὶ νῦν φέρει λόγον” I. 8.61
b. c. impv., exclam., simm., emphasising urgency. “ἔπεχε νῦν σκοπῷ τόξον, ἄγε θυμέ” O. 2.89 “ὄτρυνον νῦν ἑταίρους” O. 6.87 “ἀλλὰ νῦν — ἐπίνειμαι” O. 9.5 “μὴ νῦν λαλάγει τὰ τοιαῦτ̓” O. 9.40 “ἴσθι νῦν” O. 11.11 “ἐπακοοῖτε νῦν” (Bergk: “ἐπάκοοι νῦν” codd.) O. 14.15 “μελαντειχέα νῦν δόμον Φερσε-” “φόνας ἔλθ̓, Ἀχοῖ” O. 14.20 “γνῶθι νῦν τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν” P. 4.263 “ἔλα νῦν μοι πεδόθεν” I. 5.38 “κλῦτε νῦν ” Pae. 6.58 “ ἰὴ ἰῆτε νῦν μέτρα παιηόνων ἰῆτε, νέοι ” Pae. 6.121 “ Δαμαίνας πα[ῖ, ἐ]να[ισίμ]ῳ νῦν μοι ποδὶ στείχων ἁγέο Παρθ. 2. 66. μὴ νῦν νεκτα[ρ Παρθ. 2. 76. †θνατῶν†. νῦν ψᾶφον ἑλισσομέναν ὁπᾷ κῦμα κατακλύσσει ῥέον” (the crux may conceal an impv.) O. 10.9 “ἰὴ, ἰὴ, νῦν ὁ παντελὴς Ἐνιαυτὸς ὧραί τ᾽ — ἐπῆλθον ” Pae. 1.5
c. opposed to some other time, or hypothetical situation. “νῦν ἐν καὶ τελευτᾷ” O. 7.26 ““ὁ δὲ καμὼν προτέρᾳ πάθᾳ νῦν ἀρείονος ἐνέχεται ὄρνιχος ἀγγελίᾳ”” P. 8.49 “εἴ ποτ᾽ ἐμᾶν, ὦ Ζεῦ πάτερ, θυμῷ θέλων ἀρᾶν ἄκουσας, νῦν σε, νῦν εὐχαῖς ὑπὸ θεσπεσίαις λίσσομαι”” (bis) I. 6.44 combined with various particles, “νῦν δ᾽ ἐν αἱμακουρίαις ἀγλααῖσι μέμικται” O. 1.90 “τεά κεν — ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν —. νῦν δ᾽ Ὀλυμπίᾳ στεφανωσάμενος” O. 12.17 “νῦν δ᾽ ἔλπομαι μέν, ἐν θεῷ γε μὰν τέλος” O. 13.104 “οἱ μὲν πάλαι — νῦν δ̓” I. 2.9 “τόν ποτε Κιλίκιον θρέψεν πολυώνυμον ἄντρον: νῦν γε μὰν” P. 1.17 “ἦ κεν ἀμνάσειεν, οἵαις ἐν πολέμοισι μάχαις —. νῦν γε μὰν” P. 1.50 “τότε γὰρ —. νῦν γε μὲν ἀλλοδαπᾶν κριτὸν εὑρήσει γυναικῶν ἐν λέχεσιν γένος” P. 4.50 “ἔτλαν δὲ πένθος οὐ φατόν. ἀλλὰ νῦν μοι Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν ἐκ χειμῶνος” I. 7.37 “ἀλλ᾽ ἁμέρᾳ γὰρ ἐν μιᾷ —. νῦν δ̓ αὖ μετὰ χειμέριον — ζόφον” I. 4.18, cf. Pae. 2.80 infra. “ἐν Νεμέᾳ μὲν πρῶτον — νῦν αὖτε Ἰσθμοῦ δεσπότᾳ” I. 6.5 “ἐν κρυοέσσᾳ — συντυχίᾳ. νῦν δ᾽ αὖτις ἀρχαίας ἐπέβασε Πότμος συγγενὴς εὐαμερίας” I. 1.39 “οὐρανῷ προσπαλαίει νῦν γε πατρῴας ἀπὸ γᾶς —. ἐν δὲ χρόνῳ” for the present it is true . . . but . . P. 4.290 “νῦν μὲν αὐτῷ” O. 8.65
2. c. art., pro subs., “τῶν νῦν δὲ καὶ Θρασύβουλος πατρῴαν μάλιστα πρὸς στάθμαν ἔβα” (byz.: “τῶν δὲ νῦν” codd.) P. 6.43 “τίμαθεν γὰρ τὰ πάλαι τὰ νῦν τ᾽ Παρθ. 2. 42. ξένον μή τιν̓ — κυριώτερον” “τῶν γε νῦν” O. 1.105 “παίδων δὲ παῖδες ἔχοιεν αἰεὶ γέρας τό περ νῦν καὶ ἄρειον ὄπιθεν” N. 7.101 pro adv., “τὸ νῦν τε — καὶ τὸ λοιπὸν” P. 5.117
