1. c. ind.
a. preceded by an antecedent. “Ἱέρωνος — θεμιστεῖον ὃς ἀμφέπει σκᾶπτον” O. 1.12 “Πέλοπος — τοῦ μεγασθενὴς ἐράσσατο Γαιάοχος” O. 1.25 “ἕλεν ἄταν ὑπέροπλον ἅν τοι πατὴρ ὕπερ κρέμασε καρτερὸν αὐτῷ λίθον, τὸν αἰεὶ μενοινῶν κεφαλᾶς βαλεῖν εὐφροσύνας ἀλᾶται” (Fennel: “τάν οἱ” codd.: “ἅν οἱ” Hermann, v. d. Mühll) O. 1.57—8. “νέκταρ ἀμβροσίαν τε δῶκεν, οἷσιν ἄφθιτον θέν νιν” (“οἷς νιν” coni. Bergk) O. 1.63 [“ἃ τέκε” (codd.: “ἔτεκε” Boehmer: “τέκε τε” byz.) O. 1.89] “πατέρων —: καμόντες οἳ πολλὰ θυμῷ ἱερὸν ἔσχον οἴκημα” O. 2.8 “κούραις, ἔπαθον αἳ μεγάλα” O. 2.23 “ὕδωρ δ᾽ ἄλλα” (sc. “ἄνθεμα”) “φέρβει, ὅρμοισι τῶν χέρας ἀναπλέκοντι” O. 2.74 “Ῥαδαμάνθυος ὃν πατὴρ ἔχει μέγας ἑτοῖμον αὐτῷ πάρεδρον” O. 2.76 “Ἀχιλλέα — ὃς Ἕκτορα σφᾶλε” O. 2.81 “κόσμον ἐλαίας, τάν ποτε Ἴστρου ἀπὸ σκιαρᾶν παγᾶν ἔνεικεν” O. 3.13 “Πίσα — τᾶς ἄπο θεόμοροι νίσοντ᾽ ἐπ̓ ἀνθρώπους ἀοιδαί” O. 3.9 “ἔλαφον — ἅν ποτε Ταυγέτα ἀντιθεῖσ᾽ Ὀρθωσίας ἔγραψεν ἱεράν” O. 3.29 “δένδρεα —: τῶν νιν γλυκὺς ἵμερος ἔσχεν” O. 3.33 “ἀλλὰ Κρόνου παῖ, ὃς Αἴτναν ἔχεις” O. 4.6 “Ψαύμιος — ὃς ἐλαίᾳ στεφανωθεὶς Πισάτιδι κῦδος ὄρσαι σπεύδει Καμαρίνᾳ” O. 4.11 “Ψαύμιος —: ὃς τὰν σὰν πόλιν αὔξων — ἐγέραρεν” O. 5.4 “ὀχετούς, Ἵππαρις οἷσιν ἄρδει στρατὸν” O. 5.12 “αἶνος — ὃν ἐν δίκᾳ — φθέγξατ̓” O. 6.12 “Πιτάναν — ἅ τοι Ποσειδάωνι μιχθεῖσα Κρονίῳ λέγεται” O. 6.29 “ἥρωι — ὃς ἀνδρῶν Ἀρκάδων ἄνασσε” O. 6.34 “Ἑρμᾶν ὃς ἀγῶνας ἔχει” O. 6.79 “ἀκόνας, ἅ μ᾽ ἐθέλοντα προσέρπει” (but more prob. articular: cf. C. 2. d infra) O. 6.83 “Μετώπα, πλάξιππον ἃ Θήβαν ἔτικτεν, τᾶς ἐρατεινὸν ὕδωρ πίομαι” (bis) O. 6.85 “Ὀρτυγίας, τὰν Ἱέρων καθαρῷ σκάπτῳ διέπων — ἀμφέπει Δάματρα” O. 6.93 [“ὁ δ᾽ ὄλβιος, ὃν φᾶμαι κατέχοντ̓ ἀγαθαί” (v. l. “κατέχωντ̓”) O. 7.10] “παῖδας, ὧν εἷς μὲν Κάμιρον πρεσβύτατόν τε Ἰάλυσον ἔτεκεν” O. 7.73 “Ζηνὶ — ὃς σὲ μὲν Νεμέᾳ πρόφατον — θῆκεν” O. 8.16 “Αἰακοῦ: τὸν — καλέσαντο σύνεργον” O. 8.31 “Ἀλκιμέδων — ὃς — ἐν τέτρασιν παίδων ἀπεθήκατο γυίοις νόστον” O. 8.67 “Βλεψιάδαις — ἕκτος οἷς ἤδη στέφανος περίκειται” O. 8.76 “κόσμον Ὀλυμπίᾳ, ὅν σφι Ζεὺς γένει ὤπασεν” O. 8.83 “ἀκρωτήριον Ἄλιδος — τὸ δή ποτε Λυδὸς ἥρως Πέλοψ ἐξάρατο” O. 9.10 “υἱόν, ἃν Θέμις θυγάτηρ τέ οἱ σώτειρα λέλογχεν” O. 9.15 “ῥάβδον, βρότεα σώμαθ᾽ ᾇ κατάγει” O. 9.34 “Μενοίτιον: τοῦ παῖς — ἔστα σὺν Ἀχιλλεῖ” O. 9.70 “ἀγῶνα — ὃν ἀρχαίῳ σάματι πὰρ Πέλοπος — ἐκτίσσατο” O. 10.24 “μελέων, τὰ παρ᾽ εὐκλέι Δίρκᾳ χρόνῳ μὲν φάνεν” O. 10.85 “Ἀρχεστράτου — τὸν εἶδον κρατέοντα” O. 10.100 “ὥρᾳ τε κεκραμένον, ἅ ποτε ἀναιδέα Γανυμήδει θάνατον ἆλκε σὺν Κυπρογένει” O. 10.104 “ἐγκώμιον τεθμόν, τὸν ἄγει πεδίων ἐκ Πίσας” O. 13.29 “πατρὸς — ὃς — ἔπαθεν” O. 13.63 “φόρμιγξ — τᾶς ἀκούει μὲν βάσις” P. 1.2 “Τυφὼς —: τόν ποτε Κιλίκιον θρέψεν πολυώνυμον ἄντρον” P. 1.16 “Αἴτνα —: τᾶς ἐρεύγονται μὲν ἀπλάτου πυρὸς ἁγνόταται ἐκ μυχῶν παγαί” P. 1.21 “Ζεῦ, — ὃς τοῦτ᾽ ἐφέπεις ὄρος, — γαίας μέτωπον, τοῦ μὲν ἐπωνυμίαν κλεινὸς οἰκιστὴρ ἐκύδανεν πόλιν” (bis) P. 1.30 “Ποίαντος υἱὸν — ὃς Πριάμοιο πόλιν πέρσεν” P. 1.54 “Αἴτνας βασιλεῖ:—: τῷ πόλιν — Ἱέρων — ἔκτισσε” P. 1.61 “Τυνδαριδᾶν βαθύδοξοι γείτονες, ὧν κλέος ἄνθησεν αἰχμᾶς” P. 1.66 “Συρακοσίων ἀρχῷ — ὠκυπόρων ἀπὸ ναῶν ὅ σφιν ἐν πόντῳ βάλεθ᾽ ἁλικίαν” P. 1.74 “μαχᾶν, ταῖσι Μήδειοι κάμον” P. 1.78 “τετραορίας — εὐάρματος Ἱέρων ἐν ᾇ” “κρατέων — ἀνέδησεν Ὀρτυγίαν” P. 2.5 “ὕμνον — τὸν ἐδέξαντ᾽ ἀμφ̓ ἀρετᾷ” P. 1.80 “Ἀρτέμιδος, ἇς οὐκ ἄτερ — ἐδάμασσε πώλους” (Hermann: “τᾶς” codd.) P. 2.7 “Κινύραν — τὸν ὁ χρυσοχαῖτα προφρόνως ἐφίλησ᾽ Ἀπόλλων” P. 2.16 “Ἥρας — τὰν Διὸς εὐναὶ λάχον πολυγαθέες” P. 2.27 “γόνον — τὸν ὀνύμαζε τράφοισα Κένταυρον, ὃς ἵπποισι Μαγνητίδεσσιν ἐμείγνυτ̓” (bis) P. 2.44 “θεός, ὃ καὶ πτερόεντ᾽ αἰετὸν κίχε” P. 2.50 “θεός, ὃς ἀνέχει τότε μὲν τὰ κείνων” P. 2.89 “ξένον, ὃς Συρακόσσαισι νέμει βασιλεύς” P. 3.70 “στεφάνοις, τοὺς ἀριστεύων Φερένικος ἕλεν Κίρρᾳ ποτέ” P. 3.74 “Ματρί, τᾶν κοῦραι παρ᾽ ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται” P. 3.78 (“Πηλεύς τε καὶ Κάδμος”) “λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν” P. 3.89 [“ὅς” (codd. contra metr.: “σάος” Schr.) P. 3.106] “τὸ Μηδείας ἔπος — Αἰήτα τό ποτε ζαμενὴς παῖς ἀπέπνευς᾿” P. 4.10 ““κεῖνος ὄρνις — τόν ποτε — δέξατ̓”” P. 4.20 ““Εὔφαμος —, τόν ποτ᾽ Εὐρώπα — τίκτε”” P. 4.46 “μελίσσας Δελφίδος — ἅ σε χαίρειν ἐστρὶς αὐδάσαισα — ἄμφανεν” P. 4.61 ““τοκέων, τοί μ᾽ — κρύβδα πέμπον”” P. 4.111 ““ἀγρούς — τοὺς ἀπούρας ἁμετέρων τοκέων νέμεαι”” P. 4.149 ““θρόνος, ᾧ ποτε Κρηθείδας ἐγκαθίζων — εὔθυνε”” P. 4.152 ““δέρμα τε κριοῦ — τῷ ποτ᾽ ἐκ πόντου σαώθη”” P. 4.161 “βόας, οἳ φλόγ᾽ ἀπὸ ξανθᾶν γενύων πνέον” P. 4.225 “δράκοντος — ὃς πάχει μάκει τε πεντηκόντερον ναῦν κράτει, τέλεσεν ἃν πλαγαὶ σιδάρου” (bis) P. 4.245 “Κάστορος: εὐδίαν ὃς μετὰ χειμέριον ὄμβρον τεὰν καταιθύσσει μάκαιραν ἑστίαν” P. 5.10 “Κάρρωτον — ὃς — Βαττιδᾶν ἀφίκετο δόμους” P. 5.27 “ἀνδριάντι — Κρῆτες ὃν τοξοφόροι τέγει Παρνασσίῳ καθέσσαντο” P. 5.41 “Ἀπόλλων — ὃ καὶ βαρειᾶν νόσων ἀκέσματ᾽ — νέμει” P. 5.63 “μυχόν τ᾽ ἀμφέπει μαντήιον. τῷ Λακεδαίμονι ἐν Ἄργει τε καὶ ζαθέᾳ Πύλῳ ἔνασσεν ἀλκάεντας Ἡρακλέος ἐκγόνους” (“ᾧ, τῷ χρησμῷ Σ.”) P. 5.69 “πόλιν. ἔχοντι τὰν χαλκοχάρμαι ξένοι Τρῶες” P. 5.82 “ἄνδρες — τοὺς” “Ἀριστοτέλης ἄγαγε” P. 5.87 “Ἀρκεσίλᾳ: τὸν ἐν ἀοιδᾷ νέων πρέπει χρυσάορα Φοῖβον ἀπύειν” P. 5.103 “ὕμνων θησαυρὸς —. τὸν οὔτε χειμέριος ὄμβρος — οὔτ᾽ ἄνεμος ἐς μυχοὺς ἁλὸς ἄξοισι” P. 6.10 “Ἀντίλοχος — ὃς ὑπερέφθιτο πατρός” P. 6.30 “Ἐλέλιχθον, ἄρχεις ὃς ἱππιᾶν ἐσόδων” P. 6.50 “ἀστῶν — οἳ τεὸν δόμον Πυθῶνι δίᾳ θαητὸν ἔτευξαν” P. 7.10 “τὺ” (= “Ἡσυχία”) — “τὰν οὐδὲ Πορφυρίων μάθεν παρ᾽ αἶσαν ἐξερεθίζων” P. 8.12 “Ἀπόλλωνος: ὃς εὐμενεῖ νόῳ <*>ενάρκειον ἔδεκτο — υἱὸν” P. 8.18 “σωμάτεσσι — τοῖς οὔτε νόστος ὁμῶς ἔπαλπνος ἐν Πυθιάδι κρίθη” P. 8.83 “Κυράνας, τὰν — Λατοίδας ἅρπας᾿” P. 9.5 “Ὑψέος — ὃς Λαπιθᾶν ὑπερόπλων τουτάκις ἦν βασιλεύς” P. 9.14 “ὅν ποτε — Κρέοισ᾽ ἔτικτεν” P. 9.15 “σέ, τὸν οὐ θεμιτὸν ψεύδει θιγεῖν” P. 9.42 ““ὦ ἄνα, κύριον ὃς πάντων τέλος οἶσθα”” P. 9.44 ““παῖδα — ὃν κλυτὸς Ἑρμᾶς — οἴσει”” P. 9.59 “Κυράναν, ἅ νιν εὔφρων δέξεται” P. 9.73 “Ἰόλαον —. τόν — κρύψαν ἔνερθ᾽ ὑπὸ γᾶν” P. 9.80 “κῶφος ἀνήρ τις, ὃς Ἡρακλεῖ στόμα μὴ περιβάλλει, μηδὲ Διρκαίων ὑδάτων ἀὲ μέμναται, τά νιν θρέψαντο καὶ Ἰφικλέα, τοῖσι τέλειον ἐπ᾽ εὐχᾷ κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν” (ter) P. 9.87—9. “κούραν, τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον” P. 9.107 “Ὑπερβορέων —. παρ᾽ οἶς ποτε Περσεὺς ἐδαίσατο λαγέτας” P. 10.31 “ὧν θαλίαις ἔμπεδον εὐφαμίαις τε μάλιστ᾽ Ἀπόλλων χαίρει” P. 10.34 “θησαυρόν, ὃν περίαλλ᾽ ἐτίμασε Λοξίας” P. 11.5 “ἀγῶνι — ἐν τῷ Θρασυδᾷος ἔμνασεν ἑστίαν” P. 11.13 “Ὀρέστα: τὸν δὴ — ἐκ δόλου τροφὸς ἄνελε δυσπενθέος” P. 11.17 “Πυθονίκῳ — ἢ Θρασυδᾴῳ, τῶν εὐφροσύνα τε καὶ δόξ᾽ ἐπιφλέγει” P. 11.45 “τέχνᾳ, τάν ποτε Παλλὰς ἐφεῦρε” P. 12.6 “θρῆνον —. τὸν — ἄιε λειβόμενον” P. 12.9 “υἱὸς Δανάας: τὸν ἀπὸ χρυσοῦ φαμὲν αὐτορύτου ἔμμεναι” P. 12.17 “δονάκων, τοὶ παρὰ καλλιχόρῳ ναίοισι πόλι Χαρίτων” P. 12.26 “ἀλλ᾽ ἔσται χρόνος οὖτος, ὃ καὶ — τὸ μὲν δώσει” P. 12.31 “νάσω, τὰν — Ζεὺς ἔδωκεν” “Φερσεφόνᾳ” N. 1.13 “ἀοιδὰν —. τᾶς ἀφθονίαν ὄπαζε μήτιος ἁμᾶς ἄπο” N. 3.9 “Μυρμιδόνες — ὧν παλαίφατον ἀγορὰν οὐκ ἐλεγχέεσσιν — ἐμίανε” N. 3.14 “κιόνων ὕπερ Ἡρακλέος — ἥρως θεὸς ἃς ἔθηκε ναυτιλίας ἐσχάτας μάρτυρας κλυτούς” N. 3.22 “Πηλεὺς — ὃς καὶ Ἰαολκὸν εἶλε” N. 3.34 “Ἀσκλαπιόν, τὸν φαρμάκων δίδαξε μαλακόχειρα νόμον” N. 3.55 “σέο δ᾽ ἀγών, τὸν ὕμνος ἔβαλεν ὄπι νέων ἐπιχώριον χάρμα κελαδέων” N. 3.65 “Ἀριστοκλείδᾳ — ὃς τάνδε νᾶσον εὐκλέι προσέθηκε λόγῳ” N. 3.68 “αἰετὸς — ὃς ἔλαβεν αἶψα” N. 3.81 “Ἡρακλέος —. σὺν ᾧ ποτε Τροίαν κραταιὸς Τελαμὼν πόρθησε” N. 4.25 “ἕδραν, τὰν οὐρανοῦ βασιλῆες πόντου τ᾽ ἐφεζόμενοι δῶρα καὶ κράτος ἐξέφαναν” (Herwerden: “τᾶς” codd.) N. 4.67 (“κεῖνος”) “τὸν Εὐφάνης ἐθέλων γεραιὸς προπάτωρ σὸς ἄεισέν ποτε, παῖ” (“Σ” assume Kallikles to be antecedent, others refer to “ἀγῶνι” or “Ὀρσοτριαίνα”, cf. N. 2.24) N. 4.89 “ἄρουραν: τάν ποτ᾽ εὔανδρόν τε καὶ ναυσικλυτὰν θέσσαντο” N. 5.9 “Ποσειδάωνα — ὃς Αἰγᾶθεν ποτὶ κλειτὰν θαμὰ νίσεται Ἰσθμὸν Δωρίαν” N. 5.37 “μείς τ᾽ ἐπιχώριος, ὃν φίλης᾿ Ἀπόλλων” N. 5.44 “παῖς ἐναγώνιος, ὃς ταύταν μεθέπων Διόθεν αἶσαν νῦν πέφανται οὐκ ἄμμορος” N. 6.13 “Σαοκλείδἀ, ὃς ὑπέρτατος Ἁγησιμάχοἰ ὑέων γένετο” N. 3.21 “ἀγώνων ἄπο, τοὺς ἐνέποισιν ἱερούς” N. 6.59 “Αἴας —, ὃν — πόρευσαν” N. 7.27 [“βοαθοῶν τοι”. v. “τοι” N. 7.33] “πόλιν —. τᾷ καὶ Δαναοὶ πόνησαν” N. 7.35 “γλῶσσαν, ὃς ἐξέπεμψεν παλαισμάτων αὐχένα καὶ σθένος ἀδίαντον” N. 7.72 “τίν — Γίγαντας ὃς ἐδάμασας” N. 7.90 [“γέρας τό περ νῦν”. v. “ὁ”, C. N. 7.101] “ἡρώων ἄωτοι — οἵ τε κρανααῖς ἐν Ἀθάναισιν ἅρμοζον στρατόν, οἵ τ᾽ ἀνὰ Σπάρταν Πελοπηιάδαι” N. 8.11 “πάρφασις — ἃ τὸ μὲν λαμπρὸν βιᾶται, τῶν δ᾽ ἀφάντων κῦδος ἀντείνει σαθρόν” N. 8.34 “ῥεέθροις, ὧν ἐγὼ μνασθεὶς ἐπασκήσω κλυταῖς ἥρωα τιμαῖς: ὅς τότε — ἄμφαινε κυδαίνων πόλιν” N. 9.9—11. “αἰδὼς — ἃ φέρει δόξαν” N. 9.34 “φιάλαι-” “σι — ἅς ποθ᾽ ἵπποι κτησάμεναι Χρομίῳ πέμψαν” N. 9.52 “Ἡρακλέος οὗ κατ᾽ Ὄλυμπον ἄλοχος Ἥβα — ἔστι” N. 10.17 “ἑταίρους — οἵ σε γεραίροντες ὀρθὰν φυλάσσοισιν Τένεδον” N. 11.5 “Δᾶλος, ἐν ᾇ κέχυμαι” I. 1.4 “πατρίδι — ἐν ᾇ καὶ τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν παῖδα, θρασεῖαι τόν ποτε Γηρυόνα φρίξαν κύνες” (bis) I. 1.12—3. “ἄρουραν, ἅ νιν — ἐν κρυοέσσᾳ δέξατο συντυχίᾳ” I. 1.36 “φῶτες, οἳ χρυσαμπύκων ἐς δίφρον Μοισᾶν ἔβαινον” (“οἳ Σ”: “ὅσοι” codd.) I. 2.1 “τὠργείου — “χρήματα χρήματ᾽ ἀνήρ” ὃς φᾶ” (others view “ὅς” as dem.) I. 2.11 “νίκαν, τὰν <*>ενοκράτει Ποσειδάων ὀπάσαις — στεφάνωμα κόμᾳ πέμπεν” I. 2.14 “χεῖρα — τὰν Νικόμαχος κατὰ καιρὸν νεῖμ̓” I. 2.22 “γαῖαν — τὰν δὴ καλέοισιν Ὀλυμπίου Διὸς ἄλσος” I. 2.27 “ἀρετὰς —. αἷσι Κλεωνυμίδαι θάλλοντες αἰεὶ — διέρχονται” I. 4.4 “Ἄἴαντος ἀλκάν, φοίνιον τὰν ὀψίᾳ ἐν νυκτὶ ταμὼν — μομφὰν ἔχει” I. 4.35 “Ὅμηρος — ὃς αὐτοῦ πᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν” I. 4.37 “υἱὸς Ἀλκμήνας: ὃς Οὔλυμπόνδ᾽ ἔβα” I. 4.55 “θανόντων: τοὺς Μεγάρα τέκε οἱ Κρεοντὶς υἱούς: τοῖσιν ἐν δυθμαῖσιν αὐγᾶν φλὸξ — παννυχίζει” I. 4.64—5. “Αἰακοῦ παίδων τε. τοὶ καὶ σὺν μάχαις δὶς πόλιν Τρώων ἔπραθον” I. 5.35 “πατρός. τὸν χαλκοχάρμαν ἐς πόλεμον ἆγε” I. 6.27 ““θηρός, ὃν πάμπρωτον ἀέθλων κτεῖνά ποτ᾽ ἐν Νεμέᾳ”” I. 6.48 ““ἔσσεταί τοι παῖς, ὃν αἰτεῖς”” I. 6.52 “ὕδωρ, τὸ — ἀνέτειλαν” I. 6.74 “θάλος, χάλος, χάλκασπις ᾧ πότμον μὲν Ἄρης ἔμειξεν” I. 7.25 “Ζηνί — ὃ τὰν μὲν — ᾤκισσεν ἁγεμόνα” I. 8.19 “Αἰακὸν —. ὃ καὶ δαιμόνεσσι δίκας ἐπείραινε” I. 8.23 “Ἀχιλέος. ὃ καὶ Μύσιον ἀμπελόεν αἵμαξε” I. 8.49 “θεόν, ὃς κεραυνοῦ τε κρέσσον ἄλλο βέλος διώξει χερί” I. 8.34 “ἶνας ἐκταμὼν δορί, ταί μιν ῥύοντό ποτε” I. 8.52 “ἀριστέας οἶς δῶμα Φερσεφόνας μανύων Ἀχιλεύς — πρόφαινεν” I. 8.55 “μιν — ὃς — ἔλαχεν σελίνων” I. 8.63 (“Ζεύς”), “ὃς καὶ τυπεὶς ἁγνῷ πελέκει τέκετο ξανθὰν Ἀθάναν” fr. 34. “Εὐξαντίου — [Κρητ]ῶν μαιομένων” “ὃς ἀνα[ίνετο] αὐταρχεῖν ” Pae. 4.36 “ “Διὸς Ἐννοσίδαν τε —. χθόνα τοί ποτε καὶ στρατὸν ἀθρόον πέμψαν κεραυνῷ τριόδοντί τε ἐς τὸν βαθὺν Τάρταρον” ” Pae. 4.42 “ ]ὃν ἔμβα[λ ” Pae. 6.78 “ Νεοπτόλεμον —. ὃς διέπερσεν Ἰλίου πόλιν ” Pae. 6.104 “ χρηστήριον[ — ]ἐν ᾧ Τήνερον — ἔτεκ[εν ” Pae. 9.41 “ τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν, ἃν ὀλίγον τοι ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει”; (cod. unus Stobaei in marg., “ᾇ” cett.: om. Clem. Alex.: “ᾆ τ̓” Boeckh) fr. 61. 1. “θεοί, πολύβατον οἵ τ᾽ ἄστεος ὀμφαλὸν θυόεντ̓ — οἰχνεῖτε πανδαίδαλόν τ̓ εὐκλἔ ἀγοράν” fr. 75. 3. “ἐπὶ τὸν κισσοδαῆ θεόν, τὸν Βρόμιον τὸν Ἐριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν” (“ὃν — ὃν” v. l.: “τε” om. codd. nonnulli: docti unum vel alterum “τὸν” del.) fr. 75. 10. “Ἀλαλά, — ᾆ θύεται ἄνδρες” fr. 78. 2. “ἀνδρὸς δ᾽ οὔτε γυναικός, ὧν θάλεσσιν ἔγκειμαι Παρθ. 2. 36. νίκαις, αἷς ἐν ἀιόνεσσιν Ὀγχη[στοῦ κλυ]τᾶς, ταῖς δὲ ναὸν Ἰτωνίας — χαίταν στεφάνοις ἐκόσμηθεν Παρθ. 2. 46. θυγάτηρ —, Ἀνδαισιστρότα^ ἃν ἐπάσκησε Παρθ. 2. 71. Ὑμέναιον, ὃν — λάβεν” (“ὃν” supp. Hermann: om. cod.) “Θρ. 3. 7. ψυχὰς — ἐκ τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ — αὔξοντ̓” fr. 133. 3. “ἑορτὰ — ἐν ᾇ πρῶτον εὐνάσθην” fr. 193. “Ἐλπίς, ἃ μάλιστα — κυβερνᾷ” fr. 214. 3.
b. where the antecedent follows the rel. cl. [“ταί τε ναίετε” (Bergk: “αἵ τε” codd.) O. 14.2] “ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκε Ζεύς, ἀτύζονται βοὰν Πιερίδων ἀίοντα — ὅς τ᾽ ἐν αἰνᾷ Ταρτάρῳ κεῖται, θεῶν πολέμιος, Τυφώς” P. 1.15 “ὃς δὲ διδάκτ᾽ ἔχει, ψεφεννὸς ἀνὴρ” N. 3.41 “οἶσι δὲ Φερσεφόνα ποινὰν παλαιοῦ πένθεος δέξεται, ἐς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτει ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν” fr. 133. 1. “ὁ χοροιτύπος, ὃν Μαλέας ὄρος ἔθρεψε, Ναίδος ἀκοίτας Σιληνός” fr. 156.
c. with interior antecedent. ““ἀρχαίαν κομίζων πατρὸς ἐμοῦ—τάν ποτε Ζεὺς ὤπασεν λαγέτᾳ Αἰόλῳ καὶ παισὶ τιμάν” (“ἀρχὰν ἀγκομίζων” Chaeris) P. 4.107 “μακάριος, ὃς ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φέρτατων μναμήἰ” P. 5.46
d.
I. “ ἐξ” “οὗ”, from then on “ἐξ οὗ πολύκλειτον καθ᾽ Ἕλλανας γένος Ἰαμιδᾶν” O. 6.71 “ἐξ οὗ Θέτιος †γόνος οὐλίῳ μιν ἐν Ἄρει παραγορεῖτο μή ποτε σφετέρας ἄτερθε ταξιοῦσθαι — αἰχμᾶς” O. 9.76
II. v. “οὕνεκεν”.
e. where the antecedent is omitted
I. being demonstrative in same case as rel. “ἀντεβόλησεν τῶν ἀνὴρ θνατὸς οὔπω τις πρότερον” (“τοιούτων ὧν”) O. 13.31 “ὧν ἔραται, καιρὸν διδούς” (“τούτων ὧν”) P. 1.57 “τῶν δ᾽ ἕκαστος ὀρούει, τυχών κεν ἁρπαλέαν σχέθοι φροντίδα τὰν πὰρ ποδός” (“τούτων ὧν”) P. 10.61 “πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος, βουλαῖσι δὲ φρήν, ἐσσόμενον προιδεῖν συγγενὲς οἷς ἕπεται” (“τούτοις οἷς”) N. 1.28 “σύνες ὅ τοι λέγω” (“τοῦτο ὅ”) fr. 105. 1. “ἀλᾶται στρατῶν, ὃς ἀμαξοφόρητον οἶκον οὐ πέπαται” (“ἐκεῖνος ὅστις”) fr. 105b. 2. “τὰς δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας πρὸς ὄσσων μαρμαρυζοίσας δρακεὶς ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται” fr. 123. 4. “ὃς μὲν ἀχρήμων, ἀφνεὸς τότε” fr. 124. 8.
II. being assimilated to the case of the rel. “τιμὰ δὲ γίνεται, ὧν θεὸς ἁβρὸν αὔξει λόγον τεθνακότων” (“τούτοις, ὧν”) N. 7.32 “Ζεῦ πάτερ, τῶν μὰν ἔραται φρενί, σιγᾷ οἱ στόμα” (“ταῦτα ὧν”) N. 10.29 “ὀρνιχολόχῳ τε καὶ ὃν πόντος τράφει” (“ἐκείνῳ ὃν”) I. 1.48
f. where antecedent does not correspond to rel. in gender or number. “ὀρθὰν ἄγεις ἐφημοσύναν, τά ποτ᾽ ἐν οὔρεσι φαντὶ μεγαλοσθενεῖ Φιλύρας υἱὸν ὀρφανιζομένῳ Πηλείδᾳ παραινεῖν” (Er. Schmid: “τὰν” codd.) P. 6.21
2. c. subj.
a. preceded by definite antecedent.
I. “ μῶμος ἐξ ἄλλων κρέμαται φθονεόντων τοῖς, οἷς ποτε πρώτοις— αἰδοία ποτιστάξῃ Χάρις εὐκλέα μορφάν” (v. l. “ποτιστάξει, -άζει”) O. 6.75 “ὁ δ᾽ ὄλβιος ὃν φᾶμαι κατέχωντ̓ ἀγαθαί” (“κατέχοντ̓” v. l.) O. 7.10 “ἐκ πόνων δ̓, οἳ σὺν νεότατι γένωνται σύν τε δίκᾳ” N. 9.44
II. add. “κε”/“ἄν. ἀμφοτέροισι δ᾽ ἀνήρ, ὃς ἂν ἐγκύρσῃ καὶ ἕλῃ, στέφανον ὕψιστον δέδεκται” P. 1.100 ““γένος, οἵ κεν τάνδε — νᾶσον ἐλθόντες τέκωνται φῶτα”” P. 4.51 “ὑμνητὸς οὗτος ἀνὴρ γίνεται σοφοῖς, ὃς ἂν — τὰ μέγιστ᾽ ἀέθλων ἕλῃ” P. 10.23, cf. P. 5.65 infra.
b. where the antecedent is omitted
I. being demonstrative in same case as rel. “δίδωσί τε Μοῖσαν οἷς ἂν ἐθέλῃ” P. 5.65 “ὃς δ᾽ ἀμφ̓ ἀέθλοις — ἄρηται κῦδος ἁβρόν, εὐαγορηθείς κέρδος ὕψιστον δέκεται” I. 1.50
II. where the rel. is assimilated to the case of the antecedent. “ἐν δὲ πείρᾳ τέλος διαφαίνεται ὧν τις ἐξοχώτερος γένηται” (“τούτων ἅ”) N. 3.71 “τὰ δ᾽ αὐτὸς ἀντιτύχῃ, ἔλπεταί τις ἕκαστος ἐξοχώτατα φάσθαι” (“ταῦτα ὧν”: “ἄν τις τύχῃ” codd., corr. Mingarelli) N. 4.91
c. where the antecedent does not correspond with the rel. in gender or number, v. P. 4.51 supra
a.
II.
3. c. opt.
a. with definite antecedent. “ἅπαντας ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα, τὸν Εὐάδνα τέκοι” (v. Goodwin, M & T, § 700) O. 6.49
c. antecedent omitted, being demonstrative assimilated to the case of the rel. “θανεῖν δ᾽ οἷσιν ἀνάγκα, τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας — ἕψοι μάταν”; (byz.: “οἷς” codd.) O. 1.82 “εἶπε δ᾽ ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι, ὃς ἂν πρῶτος θορὼν ἀμφί οἱ ψαύσειε πέπλοις” (The oratio recta would be “ὃς ἂν — ψαύσῃ”,” Gildersleeve) P. 9.119
4. f. s. dat. pro adv., = “ὡς. ζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων ᾇ τάχος” O. 6.23 “ἐνυπνίῳ δ᾽ ᾇ τάχιστα πιθέσθαι κελήσατο μιν” (Kayser: “δ᾽ ἇ, δαί, δέ” codd.) O. 13.79
5. exx. where rel. conj. is postponed within rel cl. as second word, O. 1.12, O. 1.82, O. 2.8, O. 2.23, O. 2.74, O. 6.85, O. 8.76, P. 4.10, P. 4.246, P. 5.10, P. 5.41, P. 5.82, P. 6.50, P. 9.44, I. 1.13, I. 7.25, fr. 12, “Πα. 4. 42, Παρθ”. 2. 71: as third word, O. 5.12, O. 9.34, P. 2.5, N. 3.22, “Κρητ]ῶν μαιομένων ὃς ἀνα[ίνετο] αὐταρχεῖν ” Pae. 4.36 as fourth word, or more, “ὠκυπόρων ἀπὸ ναῶν ὅ σφιν ἐν πόντῳ βάλεθ᾽ ἁλικίαν” P. 1.74 “λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον” “ὑπέρτατον οἳ σχεῖν” P. 3.89 “ἐσσόμενον προιδεῖν συγγενὲς οἷς ἕπεται” N. 1.28 “τὰς δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας πρὸς ὄσσων μαρμαρυζοίσας δρακεὶς ὃς μὴ πόθῳ κυμαίνεται” fr. 123. 4.
6. in crasis, v. “οὕνεκεν”.
7. fragg. ]“νοιον ἃ σοὶ σε[ Πα. 6. 153 ]οῦν οἳ Ζην[ ” Pae. 6.154 “ ]υἱὸν ἔτι τέξει: τὸν απ[ ” Pae. 10.21 “ ἐγχώριαι, [ἀγ]λαὸς ἃς ἐν᾽ ἑρκε”[ (“ἆς” = “ἕως” Wil.) “Πα. 12. 20. τόν ποτε[ ” Pae. 22.9 “ ]τοὶ πρόιδ[ο]ν αἶσαν α”[ (“καί]τοι” Schr.) fr. 140a. 49 (23) ]“αδις, οὕς οἱ”[ (“οἱ” encl. post vocalem P. ponere solet, nott. Snell) fr. 169, 51. “ὃς Δολόπων ἄγαγε θρασὺν ὅμιλον” fr. 183.
demonstrative (“ὁ, τοῦ, [τοῖο” coni.], “τῷ, τόν, τοί, οἱ, τῶν, τοῖς, τοῖσι”（“ν”), “τούς; ἁ, τᾶς” coni., “τᾷ, τάν, ταί, αἱ, ταῖς, τάς; τό, τοῦ, τό, τά, τῶν, τά”: “ὅς”, I. 2.11, v. A. 1. a. supra.)
1. combined with various particles
a. “μέν . . . δέ. ἀλλ̓ὁ μὲν Πυθῶνάδ᾽ — ᾤχετ̓ ἰὼν —. ἁ δὲ — τίκτε θεόφρονα κοῦρον” O. 6.37—9. [“τὸ μὲν — τὸ δὲ”, v. infra 5a, O. 7.23] “ἐδόκησαν — τάμνειν τέλος, τοὶ μὲν γένει φίλῳ σὺν Ἀτρέος Ἑλέναν κομίζοντες, οἱ δ᾽ ἀπὸ πάμπαν εἴργοντες” O. 13.58—9. [“τὰ μὲν — τὰ δὲ”. v. infra 5b, P. 2.65] “Ἀσκλαπιόν —. τὸν μὲν εὐίππου Φλεγύα θυγάτηρ πρὶν τελέσαι, — κατέβα —. ἁ δ᾽ — ἄλλον αἴνησεν γάμον” P. 3.8—12. “τοὺς μὲν ὦν — λύσαις ἄλλον ἀλλοίων ἀχέων ἔξαγεν — τοὺς δὲ τομαῖς ἔστασεν ὀρθούς” P. 3.47—53. “τοὺς μὲν μαλακαῖς ἐπαοιδαῖς ἀμφέπων, τοὺς δὲ προσανέα πίνοντας” P. 3.51—2. “ἐν δ᾽ αὖτε χρόνῳ τὸν μὲν ὀξείαισι θύγατρες ἐρήμωσαν πάθαις εὐφροσύνας μέρος αἱ τρεῖς — τοῦ δὲ παῖς” P. 3.97—100. [“διδύμους υἱοὺς — τὸν μὲν Ἐχίονα, κεχλάδοντας ἥβᾳ, τὸν δ᾽ Ἔρυτον” (v. C. 1. a infra) P. 4.179] [“τὸ μὲν — τὸ δ̓”. v. 5. a infra P. 11.63—4.] “τὸ μὲν δώσει, τὸ δ᾽ οὔπω” P. 12.32 “δράκοντας —. τοὶ μὲν — ἐς θαλάμου μυχὸν εὐρὺν ἔβαν —. ὁ δ᾽ ὀρθὸν μὲν ἄντεινεν κάρα” N. 1.41—3. “φυᾷ δ᾽ ἕκαστος διαφέρομεν βιο-” “τὰν λαχόντες, ὁ μὲν τά, τὰ δ᾽ ἄλλοι” N. 7.55 “μεταμειβόμενοι δ᾽ ἐναλλὰξ ἁμέραν τὰν μὲν παρὰ πατρὶ φίλῳ Δὶ νέμονται, τὰν δ̓ ὑπὸ κεύθεσι γαίας ἐν γυάλοις Θεράπνας” N. 10.55—6. “ἀλλὰ βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν ἔβαλον: τὸν δ᾽ αὖ καταμεμφθέντ̓ ἄγαν ἰσχὺν οἰκείων παρέσφαλεν καλῶν — θυμός” N. 11.29—30. ]“ναόν: τὸν μὲν Ὑπερβορ[έοις] ἄνεμος ζαμενὴς ἔμειξ[ — ], ὦ Μοῖσαι: τοῦ δὲ παντέχ[νοις] Ἁφαίστου παλάμαις καὶ Ἀθά[νας] τίς ὁ ῥυθμὸς ἐφαίνετο”; (“τοῦ” coni. Hunt: “τον Π.”) “Πα. 8. 63. ἁ μὲν ἀχέταν Λίνον αἴλινον ὕμνει, ἁ δὲ Ὑμέναιον —. ἁ δ᾽ Ἰάλεμον Θρ. 3. 6—9. καὶ τοὶ μὲν ἵπποις γυμνασίοισι <τε̣>, τοὶ δὲ πεσσοῖς, τοὶ δὲ φορμίγγεσσι τέρπονται Θρ.” 7. 6.
b. with “μέν” only
I. in “μέν . . . δέ” construction. “ἄνθεμα δὲ χρυσοῦ φλέγει, τὰ μὲν χερσόθεν ἀπ᾽ ἀγλαῶν δενδρέων, ὕδωρ δ̓ ἄλλα φέρβει” O. 2.73 “τὰ μὲν ἁμετέρα γλῶσσα ποιμαίνειν ἐθέλει, ἐκ θεοῦ δ᾽ ἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ὁμοίως” O. 11.8 “τῷ μὲν Ἀπόλλων ἅ τε Πυθὼ κῦδος ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν ἱπποδρομίας. ἀπὸ δ᾽ αὐτὸν ἐγώ” P. 4.66 “τὸν μὲν οὐ γίνωσκον: ὀπιζομένων δ᾽ ἔμπας τις εἶπεν καὶ τόδε” P. 4.86 “τοὶ μὲν ἀλλάλοισι ἀμειβόμενοι γάρυον τοιαῦτ̓. ἀνὰ δ̓” P. 4.93 [“τὸ μὲν ὅτι — μάκαρ δὲ καὶ νῦν — ὅτι” v. 5. a. infra. P. 5.15] “τὰ μὲν παρίκει: τῶν νῦν δὲ” P. 6.44 [“ὡς τὸ μὲν οὐδέν, ὁ δὲ χάλκεος ἀσφαλὲς αἰὲν ἕδος μένει οὐρανός” v. 5. a infra N. 6.3] “τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις ἕτερον δ᾽ ἑτέραις” N. 8.3 “τοὶ μὲν ὦν Θήβαισι τιμάεντες ἀρχᾶθεν λέγονται — ὅσσα δ̓” (“τοί” refers to Kleonymidai, v. 4) I. 4.7 ““παῖδα — τὸν μὲν ἄρρηκτον φυάν —, θυμὸς δ᾽ ἑπέσθω”” anacoluthon I. 6.47 “τὰν μὲν — πόλιος ᾤκισσεν ἁγεμόνα. σὲ δ̓” I. 8.19 ““ἀλλὰ τὰ μὲν παύσατε. βροτέων δὲ λεχέων τύχοισα υἱὸν εἰσιδέτω θανόντ̓”” I. 8.35 “καὶ τὸ μὲν διδότω θεός. [ὁ δ̓] ἐχθρὰ νοήσαις ἤδη φθόνος οἴχεται ” Pae. 2.53
b.in “μέν . . . τε” construction. [“τὸ μὲν — ὅτι — ὅτι τε” v. 5. a. infra P. 2.31] [dub. N. 11.46] “ἕλκεα ῥῆξαν — τὰ μὲν ἀμφ᾽ Ἀχιλεῖ νεοκτόνῳ, ἄλλων τε μόχθων ἐν πολυφθόροις ἁμέραις” N. 8.30 “τὸ μὲν ἔλευσεν: ἴδον τ᾽ ἄποπτα”[ (“τό” = Medusa's head, Lobel: fort. adv.) *d. 4. 39.
c. with “δέ” only
I. in “μέν . . . δέ” construction. “παρὰ μὲν τιμίοις θεῶν οἵτινες ἔχαιρον εὐορκίαις ἄδακρυν νέμονται αἰῶνα, τοὶ δ᾽ ἀπροσόρατον ὀκχέοντι πόνον” O. 2.67 “αἵ γε μὲν ἀνδρῶν πόλλ᾽ ἄνω, τὰ δ̓ αὖ κάτω — κυλίνδοντ̓ ἐλπίδες” O. 12.6 “πολλὰ δ᾽ ἀνθρώποις παρὰ γνώμαν ἔπεσεν, ἔμπαλιν μὲν τέρψιος, οἱ δ̓ ἀνιαραῖς ἀντικύρσαντες ζάλαις” O. 12.11 “πολλοῖσι μὲν γὰρ —. τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει” P. 8.28 “θάνεν μὲν αὐτὸς ἥρως Ἀτρείδας —, ὁ δ᾽ ἄρα γέροντα ξένον Στροφίον ἐξίκετο” P. 11.34 “πολλὰ μὲν γὰρ ἐν κονίᾳ χέρσῳ, τὰ δὲ γείτονι πόντῳ φάσομαι” N. 9.43 “ὃς μὲν ἀχρήμων, ἀφνεὸς τότε, τοὶ δ᾽ αὖ πλουτέοντες” fr. 124. 8. “ἄλλαν μὲν σκέλος, ἄλλαν δὲ πᾶχ[υν], τὰν δὲ — αὐχένα φέροισαν” fr. 169. 31. “ἀελλοπόδων μέν τιν᾽ εὐφραίνοισιν ἵππων τιμαὶ καὶ στέφανοι, τοὺς δ̓ ἐν πολυχρύσοις θαλάμοις βιοτά” fr. 221. 3.
II. “ ὁ δέ . . . ὁ δέ. ἀφίκοντο δέ οἱ ξένοι ἔκ τ̓ Ἄργεος ἔκ τε Θηβᾶν, οἱ δ̓ Ἄρκαδες, οἱ δὲ καὶ Πισᾶται” O. 9.67—8.
III. “ ἄλλος δέ . . . ὁ δέ. ἄλλαι δὲ δὔἐν Κορίνθου πύλαις ἐγένοντ̓ ἔπειτα χάρμαι, ταὶ δὲ καὶ Νεμέας Ἐφαρμόστῳ κατὰ κόλπον” O. 9.87
IV. where a “μέν” antithesis is suppressed. “διασωπάσομαι οἱ μόρον ἐγώ: τὸν δ᾽ ἐν Οὐλύμπῳ φάτναι Ζηνὸς ἀρχαῖαι δέκονται” O. 13.92 “ὁπόθ᾽ Ἁρμονίαν γᾶμεν βοῶπιν, ὁ δὲ Νηρέος εὐβούλου Θέτιν παῖδα κλυτάν” (“ὁ μὲν Κάδμος” suppressed) P. 3.92 “Νεστόρειον γὰρ ἵππος ἅρμ᾽ ἐπέδα —. ὁ δ̓ ἔφεπεν κραταιὸν ἔγχος” P. 6.33 “νέᾳ δ᾽ εὐπραγίᾳ χαίρω τι: τὸ δ̓ ἄχνυμαι, φθόνον ἀμειβόμενον τὰ καλὰ ἔργα” P. 7.18 “Ἀγρέα καὶ Νόμιον, τοῖς δ᾽ Ἀρισταῖον καλεῖν” P. 9.65 “πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν. τοῖο δ᾽ ὀργὰν κνίζον αἰπεινοὶ λόγοι” (Hermann: “τοῦ” “δὲ” codd.: “τοῖο” refers to “μιν”) N. 5.32 “αὐτίκα γὰρ ἦλθε Λήδας παῖς διώκων. τοὶ δ᾽ ἐναντίον στάθεν” N. 10.66 “ἄραντο γὰρ νίκας ἀπὸ παγκρατίου τρεῖς ἀπ᾽ Ἰσθμοῦ, τὰς δ̓ ἀπ̓ εὐφύλλου Νεμέας” I. 6.61 “ἐλάφῳ: τὰν δ᾽ ἐπ̓ αὐχένι στρέφοισαν κάρα” *fr. 107a. 6*. irregularly coordinated with rel., “νίκαις, αἷς ἐν ἀιόνεσσιν Ὀγχη[στοῦ κλυ]τᾶς ταῖς δὲ ναὸν Ἰτωνίας α[ — ]α χαίταν στεφάνοις ἐκόσμηθεν Παρθ”. 2. 47. esp. after a speech, cf. Führer, Formproblem, 41—4, “ὣς ἄρα μάνυε: τοὶ δ᾽ οὔτ̓ ὦν ἀκοῦσαι” O. 6.52 “τὸν δὲ θαρσήσαις ἀγανοῖσι λόγοις ὧδ᾽ ἀμείφθη” (“ὣς μὲν ἔφα” suppressed) P. 4.101 “τὸν δὲ Κένταυρος ζαμενὴς — εὐθὺς ἀμείβετο” P. 9.38 “τὸ δ᾽ ἐναντίον ἔσκεν” N. 5.31 “ὣς φάτο: τοὶ δ᾽ ἐπὶ γλεφάροις νεῦσαν ἀθανάτοισιν” I. 8.45
d. followed by progressive “μέν”, emphasising esp. subject of preceding sentence. “τῷ μὲν ει<*>῀πε” O. 1.73 “τὸν μὲν ἀγάλλων θεὸς ἔδωκεν” O. 1.86 “τᾷ μὲν ὁ Χρυσοκόμας πραύμητίν τ᾽ Ἐλείθυιαν παρέστας᾿” O. 6.41 “τὸν μὲν κνιζομένα λεῖπε χαμαί” O. 6.44 “τῷ μὲν ὁ Χρυσοκόμας — πλόον εἶπε” O. 7.32 “τοῖσι μὲν ἐξεύχετ̓” O. 13.60 “τῷ μὲν διδύμας χάριτας εἰ κατέβαν — ἄγων” P. 3.72 “ἓν παρ᾽ ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς ἀθάνατοι. τὰ μὲν ὦν οὐ δύνανται νήπιοι κόσμῳ φέρειν” (but perhaps “τά” refers to the general distribution of good and ill) P. 3.82 ““φῶτα —. τὸν μὲν — Φοῖβος ἀμνάσει”” P. 4.53 “ὣς φάτο: τὸν μὲν ἐσελθόντ᾽ ἔγνον ὀφθαλμοὶ πατρός” P. 4.120 ““ἀλλὰ καὶ σκᾶπτον μόναρχον καὶ θρόνος, τὰ μὲν ἄνευ ξυνᾶς ἀνίας λῦσον”” P. 4.154 “τῶν μὲν κλέος ἐσλὸν Εὐφάμου τ᾽ ἐκράνθη σόν τε, Περικλύμεν̓”” P. 4.174 “Κυράναν. ἁ μὲν οὔθ᾽ ἱστῶν παλιμβάμους ἐφίλησεν ὁδούς” P. 9.18 “ὁ μέν που τεοῖς τε μήδεσι τοῦτ᾽ ἔπραξεν, τὸ δὲ συγγενὲς ἐμβέβακεν ἴχνεσιν πατρὸς” (Tricl.: “τεοῖσί τε” codd.: “τε” del. Calliergus sec. “Σ”: “ὁ” refers to “αὐτόν” v. 8: perhaps “ὁ μέν — τὸ δέ” is the correct antithesis) P. 10.11 “τῷ μὲν Ἀλεκτρᾶν ὕπερθεν δαῖτα” “πορσύνοντες — αὔξομεν” I. 4.61 “τὸν μὲν — κελήσατο νεκταρέαις σπονδαῖσιν ἄρξαι καρτεραίχμαν Ἀμφιτρυωνιάδαν” I. 6.37 “τοῦ μὲν ἀντίθεοι ἀρίστευον υἱέες” I. 8.24 “τὸν μὲν οὐδὲ θανόντ᾽ ἀοιδαὶ †ἔλιπον” I. 8.56 “τὸν μὲν οὐ κατελέγχει κριτοῦ γενεὰ πατραδελφεοῦ” I. 8.65 adv. “τὰ μέν”, v. P. 11.46, N. 3.43, 5. b infra.
e. followed by progressive “δέ”, emphasising some previous word(s) not normally subject of the preceding sentence. “Εὐρυτρίαιναν: ὁ δ᾽ αὐτῷ πὰρ ποδὶ σχεδὸν φάνη” O. 1.73 “ἐπί οἱ νεφέλαν ἀγκύλῳ κρατὶ — κατέχευας: ὁ δὲ κνώσσων ὑγρὸν νῶτον αἰωρεῖ” P. 1.8 (“θεραπόντεσσιν”.) ““τῶν δ᾽ ἐλάθοντο φρένες”” P. 4.41 (“συγγενέσιν”.) “οἱ δ᾽ ἐπέσποντ̓” P. 4.133 “τῶν δ᾽ ἀκούσαις αὐτὸς ὑπαντίασεν” (where “τῶν” refers to the subject of the preceding sentence) P. 4.135 “τὰ δ᾽ οὐκ ἐπ̓ ἀνδράσι κεῖται” (where “τά” refers to “ἐσλά” v. 73) P. 8.76 “ὁ δὲ τὰν εὐώλενον θρέψατο παῖδα Κυράναν” P. 9.17 (“ὥραισι καὶ Γαίᾳ”.) “ταὶ δ᾽ — νέκταρ ἐν χείλεσσιν καὶ ἀμβροσίαν στάξοισι” P. 9.62 “ἢ ἑτέρῳ λέχει δαμαζομέναν ἔννυχοι πάραγον κοῖται; τὸ δὲ νέαις ἀλόχοις ἔχθιστον ἀμπλάκιον” (“τὸ” = “τοῦτο”, summing up the previous sentence) P. 11.25 (“Τειρεσίαν”.) “ὁ δέ οἱ φράζε καὶ παντὶ στρατῷ” N. 1.61 (“Μοισᾶν”.) “αἱ δὲ πρώτιστον μὲν ὕμνησαν” N. 5.25 (“Νεοπτόλεμος”.) “ὁ δ᾽ ἀποπλέων Σκύρου μὲν ἅμαρτε” N. 7.36 “θρέψε δ᾽ αἰχμὰν Ἀμφιτρύωνος. ὁ δ̓ ὄλβῳ φέρτατος ἵκετ̓ ἐς κείνου γενεάν” (“ὁ” is referred variously to Zeus and Amphitryon) N. 10.13 “ἄνδωκε δ᾽ αὐτῷ — Τελαμών, ὀ δ̓ ἀνατείναις οὐρανῷ χεῖρας ἀμάχους αὔδασε” (“ὁ” refers to “αὐτῷ”) I. 6.41 (“Θέμιν”.) “ἁ δὲ — τίκτεν ἀλαθέας ὥρας” (but perhaps “δὲ” balances “μέν” v. 1) fr. 30. 6. “ὁ δὲ κηλεῖται Δ. 2. 21. ἁ δ᾽ ἔργμασι[ Παρθ. 2. 73. ὁ δ̓ ἄφ[αρ π]λεκτόν τε χαλκὸν ὑπερη”[ (i. e. ?Herakles, who is the subject of the verb in v. 21) fr. 169. 26. “τοὶ δ᾽ αὐτ”[ ?fr. 338. 9.
f. exx. with “μέν . . . δέ”, where the connection is obscured by lacuna. “τοὶ δ᾽ ἐπίμπλαν ἐσσύμενοι πίθους” (?“μέν” suppressed) *fr. 104b. 3* “δελφῖνος —, τὸν μὲν ἀκύμονος ἐν πόντου πελάγει αὐλῶν ἐκίνησ᾽ ἐρατὸν μέλος” (?rel.) fr. 140b. 16. “οἱ μὲν κατωκάρα δεσμοῖσι δέδενται” fr. 161.
g. combined with “γάρ”. (“παισὶ Λήδας”.) “τοῖς γὰρ ἐπέτραπεν Οὔλυμπόνδ᾽ ἰὼν θαητὸν ἀγῶνα νέμειν” O. 3.36 (“Κόρινθον”.) “ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει” O. 13.6 (“Κάστορος”.) “τὸν γὰρ Ἴδας — ἔτρωσεν” N. 10.60 “αἰῶνος εἴδωλον” (nom.). “τὸ γάρ ἐστι — ἐκ θεῶν” fr. 131b. 2.
h. combined with “καί. εὐναὶ δὲ παράτροποι ἐς κακότατ᾽ ἀθρόαν ἔβαλον: ποτὶ καὶ τὸν ἵκοντ̓” (“ποτὶ τὸν καὶ” coni. Mommsen) P. 2.36 esp. with general reference to preceding, “τὸ καὶ ἀνδρὶ κώμου δεσπότᾳ πάρεστι Συρακοσίῳ” (i. e. “τὸ ἐπὶ Ἀμφιαράου ῥηθέν Σ.”) O. 6.17 “ἰατὰ δ᾽ ἐστὶ βροτοῖς σύν γ̓ ἐλευθερίᾳ καὶ τά” I. 8.15 “ἔδοξ᾽ ἦρα καὶ ἀθανάτοις, ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις θεᾶν διδόμεν. τὸ καὶ νῦν φέρει λόγον” I. 8.61 cf. O. 6.56
j. followed by “γε. περὶ δὲ πάξαις Ἄλτιν μὲν ὅγ᾽ ἐν καθαρῷ διέκρινε” O. 10.45 “τὸν δὲ τετράκναμον ἔπραξε δεσμὸν ἑὸν ὄλεθρον ὅγ̓” P. 2.41 [“τό γ᾽ ἐπαρκέσαι” (codd.: “ὅ, τέ, σέ” coni. edd.) N. 6.60]
2. without particle. “Πηλεύς τε καὶ Κάδμος ἐν τοῖσιν ἀλέγονται” O. 2.78 “τὰν μεθέπων ἴδε καὶ κείναν χθόνα” O. 3.31 “ἐθελήσω τοῖσιν ἐξ ἀρχᾶς ἀπὸ Τλαπολέμου ξυνὸν ἀγγέλλων διορθῶσαι λόγον” O. 7.20 “ἀέθλοις. τῶν ἄνθεσι Διαγόρας ἐστεφανώσατο δίς” O. 7.80 “τοὺς ἀγαγὼν ζεύγλᾳ πέλασσεν μοῦνος” P. 4.227 “Διὸς ἀγῶνι. τόν, ὦ πολῖται, κωμάξατε Τιμοδήμῳ σὺν εὐκλέι νόστῳ” N. 2.24 “τὸν ἐθάμβεον Ἄρτεμίς τε καὶ θρασεἶ Ἀθάνα” (“τόν” = Jason, subj. of preceding sentence) N. 3.50 (“ῥῆμα”.) “τό μοι θέμεν” — “ὕμνου προκώμιον εἴη” N. 4.9 “ἐλᾷ δὲ καὶ τέσσαρας ἀρετὰς ὁ θνατὸς αἰών, φρονεῖν δ᾽ ἐνέπει τὸ παρκείμενον. τῶν οὐκ ἄπεσσι” (“τῶν” is referred by “Σ”, edd. to “ἀρετάς”, but should be considered as neuter) N. 3.76 “Τηλεβόας ἔναρεν: τῷ ὄψιν ἐειδόμενος ἀθανάτων βασιλεὺς αὐλὰν ἐσῆλθεν” (Mingarelli: “ἔνα”（“ι”）“ρε”（“ν”）“: τί οἱ” codd.: “τῷ” = Amphitryon) N. 10.15 “οὐ γὰρ ἦν πενταέθλιον, ἀλλ᾽ ἐφ̓ ἑκάστῳ ἔργματι κεῖτο τέλος. τῶν ἀθρόοις ἀνδησάμενοι θαμάκις ἔρνεσιν χαίταις ῥεέθροισί τε Δίρκας ἔφανεν” I. 1.28 “λέγε, τίνες Κύκνον, τίνες Ἕκτορα πέφνον —; τοῖσιν Αἴγιναν προφέρει στόμα πάτραν” I. 5.43 (“νιν”). “τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει” I. 8.69 (“τοκεῦσιν”.) “τοὶ σὺν πολέμῳ κτησάμενοι χθόνα πολύδωρον ὄλβον ἐγκατέθηκαν ” Pae. 2.59 “ πεφόρητο δ᾽ ἐπ̓ Αἰγαῖον θαμά” (sc. “Ἀστερία”）“: τᾶς ὁ κράτιστος ἐράσσατο”. (“ἇς” = “ἕως” coni. G-H.) “Πα.” 7B. 50. (“Ἀφροδίτας”.) “ἀλλ᾽ ἐγὼ τᾶς ἕκατι — τάκομαι” (Wil.: “τᾶσδ̓” Hermann: “δεκατιτας” codd.) fr. 123. 10. “τοῖσι λάμπει μὲν μένος ἀελίου Θρ.” 7. 1. with crasis, “τοὔνεκα προῆκαν υἱὸν ἀθάνατοί οἱ πάλιν” therefore O. 1.65
3. prospective, referring to a following rel. cl. “μῶμος ἐξ ἄλλων κρέμαται φθονεόντων τοῖς, οἷς ποτε” O. 6.75 “ὁ δ᾽ ὄλβιος, ὃν φᾶμαι κατέχωντ̓ ἀγαθαί” O. 7.10 “τοὺς μὲν ὦν, ὅσσοι μόλον —, λύσαις ἄλλον ἀλλοίων ἀχέων ἔξαγεν” P. 3.47 cf. P. 7.18 “λόγον φέρεις, τὸν ὅνπερ ποτ᾽ Ὀικλέος παῖς ἐν ἑπταπύλοις ἰδὼν υἱοὺς Θήβαις αἰνίξατο” (cf. C. 6. infra) P. 8.39
4. “τὰ καὶ τά”, simm. “ὁ μὰν πλοῦτος ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος φέρει τῶν τε καὶ τῶν καιρὸν” (“τά τε ἀγαθὰ καὶ τὰ κακά Σ.”) O. 2.53 “ὁ Βάττου δ᾽ ἕπεται παλαιὸς ὄλβος ἔμπαν τὰ καὶ τὰ νέμων” (“τουτέστι τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ κακά Σ”, but perhaps varied blessings is meant) P. 5.55 “φαντί γε μὰν οὕτω κ᾽ ἀνδρὶ παρμονίμαν θάλλοισαν εὐδαιμονίαν τὰ καὶ τὰ φέρεσθαι” (“ἀντὶ τοῦ ἀγαθὰ καὶ κακά Σ.”) P. 7.22 “σέο δ᾽ ἀμφὶ τρόπῳ τῶν τε καὶ τῶν χρήσιες” (“καὶ” “λόγων καὶ ἔργων Σ.”) N. 1.30 “ἔστιν δ᾽ ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων, πρὶν τέλος ἄκρον ἱκέσθαι. τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ” (“ἄλλα γὰρ ἄλλοις ἡ τύχη δίδωσι Σ.”) I. 4.33 “Ζεὺς τά τε καὶ τὰ νέμει” (“καὶ τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ φαῦλα Σ.”) I. 5.52 “ὁ πάντα τοι τά τε καὶ τὰ τεύχων σόν ἐγγυάλιξεν ὄλβον εὐρύοπα Κρόνου παῖς ” Pae. 6.132
5. adverbial usages.
a. “τό. ἴων — ἀκτῖσι βεβρεγμένος ἁβρὸν σῶμα: τὸ καὶ κατεφάμιξε καλεῖσθαί νιν χρόνῳ σύμπαντι μάτηρ τοῦτ᾽ ὄνυμ̓ ἀθάνατον” wherefore O. 6.56 “τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν ἐκ Διὸς εὔχονται. τὸ δ᾽ Ἀμυντορίδαι ματρόθεν Ἀστυδαμείας” on the one side . . . on the other O. 7.23 “αἱ δύο δ᾽ ἀμπλακίαι φερέπονοι τελέθοντι: τὸ μὲν ἥρως ὅτι —, ὅτι τε” P. 2.31 “τὸ μὲν, ὅτι βασιλεὺς ἐσσί. — μάκαρ δὲ καὶ νῦν, — ὅτι” in the first place P. 5.15 “τό σφ᾽ ἔχει κυπαρίσσινον μέλαθρον ἀμφ̓ ἀνδριάντι σχεδόν” (wherefore: others interpret “τό” as rel.) P. 5.39 “υἱοὶ θεῶν, τὸ μὲν παρ᾽ ἆμαρ ἕδραισι Θεράπνας, τὸ δ̓ οἰκέοντας ἔνδον Ὀλύμπου” at one time . . . at another P. 11.63—4. “ὡς τὸ μὲν οὐδέν, ὁ δὲ χάλκεος ἀσφαλὲς αἰὲν ἕδος μένει οὐρανός” N. 6.3 [“τὸ μὲν”. v. B. 1. b. “β, Δ. 4. 39.] τὸ δὲ κοι[ Θρ.” 3. 4.
b. “τά. τὰ δὲ Παρρασίῳ στρατῷ θαυμαστὸς ἐὼν φάνη” then again O. 9.95 “τὰ δὲ καί ποτ᾽ ἐν ἀλκᾷ πρὸ Δαρδάνου τειχέων ἐδόκησαν” then again O. 13.55 “ὅθεν φαμὶ καὶ σὲ τὰν ἀπείρονα δόξαν εὑρεῖν τὰ μὲν ἐν ἱπποσόαισιν ἄνδρεσσι μαρνάμενον, τὰ δ᾽ ἐν πεζομάχαισι” sometimes . . . sometimes P. 2.65 “τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει” then again P. 8.28 “τὰ μὲν ἐν ἅρμασι καλλίνικοι πάλαι” on the one hand i. e. as opp. to their exploits in athletics P. 11.46 “Ἀχιλεὺς τὰ μὲν μένων Φιλύρας ἐν δόμοις” at first N. 3.43 “ἐν βάσσαισιν Ἰσθμοῦ δεξαμένῳ στεφάνους, τὰ δὲ κοίλᾳ λέοντος ἐν βαθυστέρνου νάπᾳ κάρυξε Θήβαν ἱπποδρομίᾳ κρατέων” (and further, “μὲν” being suppressed) I. 2.11
6. fragg. “τοὶ τα[ ” Pae. 6.70 “ ὁ δ᾽ ἀντίον ἀνὰ κάρα τ̓ ἄειρ[ε ” Pae. 20.10 “ ὁ δ̓ ἐπραυν[ε” fr. 215b. 4. “οἱ δ᾽ ἄφνει πεποίθασιν” (“ὁ δ᾽ — πέποιθεν” v. l.) fr. 219.
articular. (“ὁ, τοῦ, τόν, οἱ, τῶν; ἁ, τᾶς, τᾷ, τάν, αἱ, ταί, τᾶν, ταῖς, τάς; τό” nom., acc.; “τά, τῶν, τά”: in crasis O. 1.45, O. 13.38, N. 7.104; O. 10.70, I. 2.10)
1. c. subs. prop.
a. “τᾶν Ὀλυμπιάδων” O. 1.94 “ἅ τε Πίσα” O. 3.9 “τᾶν κλεινᾶν Συρακοσσᾶν” O. 6.6 “ὁ Χρυσοκόμας” O. 6.41, O. 7.32 “ὅ τ᾽ ἐξελέγχων μόνος ἀλάθειαν ἐτήτυμον Χρόνος” O. 10.53 “τὰν ὀλβίαν Κόρινθον” O. 13.4 “τὰν πατρὸς ἀντία Μήδειαν θεμέναν γάμον αὐτᾷ” O. 13.53 “τᾶς ὀφιώδεος υἱόν ποτε Γοργόνος” O. 13.64 “ὁ καρτερὸς — Βελλεροφόντας” O. 13.84 “ἅ τ᾽ Ἐλευσίς, — ἅ τ̓ Εὔβοια” O. 13.110 “ἁ Μινύεια” O. 14.19 “τᾶν λιπαρᾶν ἀπὸ Θηβᾶν” P. 2.3 “ὅ τ᾽ ἐναγώνιος Ἑρμᾶς” P. 2.10 “ὁ χρυσοχαῖτα — Ἀπόλλων” P. 2.16 “τὸ Καστόρειον” P. 2.69 “ὁ δὲ Ῥαδάμανθυς” P. 2.73 “ἅ τε Πυθώ” P. 4.66 “τὸν μὲν Ἐχίονα — τὸν δ᾽ Ἔρυτον” (contra Des Places, 44) P. 4.179 “τᾶς εὐδαίμονος ἀμφὶ Κυράνας” P. 4.276 “αἱ μεγαλοπόλιες Ἀθᾶναι” P. 7.1 “ὁ χαιτάεις — Λατοίδας” P. 9.5 “τὸ Πελινναῖον ἀπύει” P. 10.4 “τὸν Ἱπποκλέαν” P. 10.57 “τὸν Ἰφικλείδαν — Ἰόλαον” P. 11.59 “ταῖς μεγάλαις — Ἀθάναις” N. 2.8 “ἁ Σαλαμίς γε” N. 2.13 “τὸν μέγαν πολεμιστὰν Ἀλκυονῆ” N. 4.27 “ἁ Νεμέα μὲν ἄραρεν” N. 5.44 “διὰ τὸν ἁδυεπῆ γενέσθ᾽ Ὅμηρον” N. 7.21 “ὁ καρτερὸς Αἴας” N. 7.26 “τὰν νεοκτίσταν ἐς Αἴτναν” N. 9.2 “ἐκ τᾶς ἱερᾶς Σικυῶνος” N. 9.53 “ὁ Τυνδαρίδας” N. 10.73 “τὸν ἀκερσεκόμαν Φοῖβον” I. 1.7 “ἁ Μοῖσα γὰρ” I. 2.6 “ταῖς λιπαραῖς ἐν Ἀθάναις” I. 2.20 “τὰν πυροφόρον Λιβύαν” I. 4.54 “τὰν κυανάμπυκα Θήβαν” fr. 29. 3. “ἁ Κοιογενὴς” fr. 33d. 3. “ὁ παντελὴς Ἐνιαυτὸς ” Pae. 1.5 “ ἀλλ᾽ ὅ γε Μέλαμπος ” Pae. 6.28 “ “ἐς τὸν βαθὺν Τάρταρον” ” Pae. 4.44 “ ὁ πόντιος Ὀρσιτρίαινα ” Pae. 9.47 “ ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις” fr. 75. 4. “ὦ ταὶ λιπαραὶ καὶ ἰοστέφανοι καὶ ἀοίδιμοι, Ἑλλάδος ἔρεισμα”, “κλειναὶ Ἀθᾶναι” fr. 76. 1. “τὰν λιπαρὰν μὲν Αἴγυπτον ἀγχίκρημνον” fr. 82. “ὁ [Λοξ]ίας Παρθ. 2. 3. ὁ Μοισαγέτας με καλεῖ χορεῦσαι Ἀπόλλων” fr. 94c. 1. “ἀπὸ τᾶς ἀγλαοκάρπου Σικελίας” (“τᾶς” del. Schr.) fr. 106. 6. “τῶ[ν. .Λο]κρῶν τις” (supp. Wil.) fr. 140b. 4.
b. c. subs., in apposition to subs. prop. “Χρόνος, ὁ πάντων πατήρ” O. 2.17 “Μήδειαν — τὰν Πελίαο φονόν” P. 4.250 “Ζεὺς ὁ θεῶν σκοπὸς ” Pae. 6.94 “ Νηρεὺς δ᾽ ὁ γέρων ” Pae. 15.4 “ Νόμος ὁ πάντων βασιλεύς” fr. 169. 1.
c. c. gen., sc. “υἱός. τὸν Αἰνησιδάμου” O. 2.46 “Σᾶμος ὁ Ἁλιροθίου” (Boeckh: om. codd.) O. 10.70 “βία Φώκου κρέοντος, ὁ τᾶς θεοῦ” N. 5.13
d. c. gen., in apposition. “πόσις ὁ πάντων Ῥέας ὑπέρτατον ἐχοίσας θρόνον” O. 2.77 “παῖς ὁ Λατοῦς” O. 8.31 “παῖς ὁ Λικυμνίου Οἰωνός” O. 10.65 “παῖς ὁ Θεαρίωνος — Σωγένης” N. 7.7
2. c. subs.
a. “ὁ δὲ χρυσὸς” O. 1.1 “τὸ δὲ κλέος” O. 1.93 “ὁ μὰν πλοῦτος” O. 2.53 “τῶν δὲ μόχθων” O. 8.7 “ὁ δὲ λόγος” P. 1.35 “τὸν εὐεργέταν” P. 2.24 “ἁ δ᾽ ἀρετὰ” P. 3.114 “ὁ γὰρ καιρὸς” P. 4.286 “ὁ πλοῦτος” P. 5.1 “τὸν εὐεργέταν” P. 5.44 “ὁ χρυσὸς” N. 4.82 “τᾶς θεοῦ” N. 5.13 “εἰ γὰρ ἦν ἓ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν” (Boeckh: “ἑὰν, ἐὰν” codd., “Σ.”) N. 7.25 “ὁ μάρτυς” N. 7.49 “ἁ κέλευθος” I. 2.33 “ὁ κινητὴρ δὲ γᾶς” I. 4.19 “τίς ὁ ῥυθμὸς ἐφαίνετο; ” Pae. 8.67 “ τὰν παῖδα δε[ Πα.” 22.i. 2. “ἕρπε — τὸ σὰν κίβδηλον Δ. 2. 2. τὸ δ᾽ ὄργανον” (acc.) *fr. 107b. 2* “Διὸς παῖς ὁ χρυσός” fr. 222. 1. “ἁ μὲν πόλις Αἰακιδᾶν” fr. 242.
b. with intervening adj. “ὁ πολύφατος ὕμνος” O. 1.8 “ὁ μέγας δὲ κίνδυνος” O. 1.81 “τὸν ἀλαθῆ λόγον” O. 1.28 “τὸν εὐνομώτατον ἐς ἔρανον” O. 1.37 “τὸ δ᾽ αἰεὶ παράμερον ἐσλὸν” O. 1.99 “τὸν ὅλον ἀμφὶ χρόνον” O. 2.30 “τὸν εὔφρονα πότμον” O. 2.36 “τὰν σὰν πόλιν” O. 5.4 “τὰν νέοικον ἕδραν” O. 5.8 “τὰν ποντίαν ὑμνέων παῖδ᾽ Ἀφροδίτας” O. 7.13 “ὁ δ᾽ ἐπαντέλλων χρόνος” O. 8.28 “ὁ μέλλων χρόνος” O. 10.7 “τὸν ἐγκώμιον ἀμφὶ τρόπον” O. 10.77 “τὸ συγγενὲς ἦθος” O. 13.13 “τὰ πολλὰ βέλεα” O. 13.95 “τὸν αἰχματὰν” “κεραυνὸν” P. 1.5 “ὁ πᾶς χρόνος” P. 1.46 “τὸν προσέρποντα χρόνον” P. 1.56 “ὁ Φοίνιξ ὁ Τυρσανῶν τ᾽ ἀλαλατὸς” P. 1.72 “τὰν εὔυδρον ἀκτὰν” P. 1.79 “αἱ δύο δ᾽ ἀμπλακίαι” P. 2.30 “τὸν δὲ τετράκναμον — δεσμὸν” P. 2.40 “τὰν πολύκοινον — ἀγγελίαν” P. 2.41 “τὰν ἀπείρονα δόξαν” P. 2.64 “ὁ λάβρος στρατός” P. 2.87 “τὰν δ᾽ ἔμπρακτον ἄντλει μαχανάν” P. 3.62 “ὁ μέγας πότμος” P. 3.86 “τὸ πάγχρυσον νάκος” acc. P. 4.68 “τὸν δὲ παμπειθῆ γλυκὺν — πόθον” P. 4.184 “τὰν ἀκίνδυνον — αἰῶνα” P. 4.186 “τὸ κλεεννότατον μέγαρον” (nom.) P. 4.280 “τὰν θεόσδοτον δύναμιν” P. 5.13 “αὐτοῦ μένων δ᾽ ὁ θεῖος ἀνὴρ” P. 6.38 “τὰ καλὰ ἔργα” P. 7.19 “ὁ Παρνάσσιος — μυχὸς” P. 10.8 “ὁ χάλκεος οὐρανὸς” P. 10.27 “τό τ᾽ ἀναγκαῖον λέχος” acc. P. 12.15 [“τὸν ἐχθρότατον — μόρον” codd. N. 1.65] “τὸν ἅπαντα χρόνον” N. 1.69 “ὁ θνατὸς αἰών” (“ὁ” om. codd.: supp. Tricl.) N. 3.75 “αἱ δὲ σοφαὶ Μοισᾶν θύγατρες” N. 4.2 “τῶν ἀγαθῶν ἐργμάτων” N. 4.83 “Μοισᾶν ὁ κάλλιστος χορός” N. 5.23 “τὰ καλά σφιν ἔργ᾽ ἐκόμισαν” N. 6.30 “ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ” N. 7.12 “τὰ τέρπν᾽ ἄνθἐ Ἀφροδίσια” acc. N. 7.53 “τῶν ἀρειόνων ἐρώτων” N. 8.5 “τὸ κρατήσιππον γὰρ ἐς ἅρμ᾽ ἀναβαίνων” N. 9.4 “τὰν βαθύστερνον χθόνα” N. 9.25 “Ἥρας τὸν εὐάνορα λαὸν” N. 10.36 “τὸ θαητὸν δέμας” acc. N. 11.12 “τὸν μόρσιμον αἰῶνα” I. 7.41 “τὸ πάντολμον σθένος” acc. fr. 29. 4. “τὸν εὐρυφαρέτραν ἑκαβόλον ” Pae. 6.111 “ τὰν θεμίξενον ἀρετάν ” Pae. 6.131 “ ὁ παγκρατὴς κεραυνὸς Δ. 2. 15. τᾶν τ᾽ ἐαριδρόπων ἀοιδᾶν” fr. 75. 6. “ἐπὶ τὸν κισσοδαῆ θεόν” (“τὸν” om. unus cod., fort. recte) fr. 75. 9. “τὸν ἱρόθυτον θάνατον” (verba secl. Sternbach) fr. 78. 3. “τὸ σὸν αὐτοῦ μέλι γλάζεις” (Wil.: “τὸ σαυτου, τὸ σαυτα μέλος” codd.) fr. 97. “τὸ φαιδρὸν φάος” acc. fr. 109. 2. “τᾶς χλωρᾶς λιβάνου” (Tittmann: “τὰν, τὰς” codd.) fr. 122. 3. “τὸν λοιπὸν χρόνον” fr. 133. 5. “ταῖς ἱεραῖσι μελίσσαις” fr. 158. “τὸν ἀχρεῖον λόγον” fr. 180. 1. “ὁ κρατιστεύων λόγος” fr. 180. 3.
c. with intervening phrase, e. g. gen. “μετὰ τὸ ταχύποτμον — ἀνέρων ἔθνος” O. 1.66 “μνᾶμα τῶν Οὐλυμπίᾳ κάλλιστον ἀέθλων” O. 3.15 ““παρὰ τὸν ἁλικίας ἐοικότα χρόνον”” O. 4.27 “αἱ δὲ φρενῶν ταραχαὶ” O. 7.30 “ὀξειᾶν ὁ γενέθλιος ἀκτίνων πατὴρ” O. 7.70 “ὅ τ᾽ ἐν Ἄργει χαλκὸς ἔγνω μιν” O. 7.83 [“τὰν δ᾽ ἔπειτ̓ ἀνδρῶν μάχαν” (codd.: “μάχας” Schr.) O. 8.58] “τὸ μὲν Ἀρχιλόχου μέλος” O. 9.1 “τὸν Ὀλυμπιονίκαν — Ἀρχεστράτου παῖδα” O. 10.1 “ὁ δ᾽ ἄῤ ἐν Πίσᾳ ἔλσαις ὅλον τε στρατὸν λᾴαν τε πᾶσαν Διὸς ἄλκιμος υἱὸς” O. 10.43 “τὸ δὲ κύκλῳ πέδον” O. 10.46 “τὰν πολέμοιο δόσιν” O. 10.56 “τὰν παρ᾽ ὅρκον καὶ παρὰ ἐλπίδα — κτίσιν” O. 13.83 “ταί θ᾽ ὑπ̓ Αἴτνας ὑψιλόφου καλλίπλουτοι πόλιες” O. 13.111 “ταί θ᾽ ὑπὲρ Κύμας ἁλιερκέες ὄχθαι” P. 1.18 “τὰν Φιλοκτήταο δίκαν” P. 1.50 “ὁ Φοίνιξ ὁ Τυρσανῶν τ᾽ ἀλαλατὸς” P. 1.72 “τᾶν πρὸ Κιθαιρῶνος μαχᾶν” (Wil.: “τὰν — μάχαν” codd.) P. 1.77 “τὸν δὲ ταύρῳ χαλκέῳ καυτῆρα νηλέα νόον — Φάλαριν” P. 1.95 “τὸν δ᾽ ἀμφέποντ̓ αἰεὶ — δαίμον̓” P. 3.108 “τὸ Μηδείας ἔπος” P. 4.9 ““τᾶν ἐν δυνατῷ φιλοτάτων”” P. 4.92 “τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν” P. 4.263 “οὐ τὰν Ἐπιμηθέος ἄγων ὀψινόου θυγατέρα Πρόφασιν” P. 5.27 “τὸ καλλίνικον λυτήριον δαπανᾶν μέλος χαρίεν” P. 5.106 “ἁ δικαιόπολις ἀρεταῖς κλειναῖσιν Αἰακιδᾶν θιγοῖσα νᾶσος” P. 8.22 “τὸν δὲ σύγκοιτον γλυκὺν παῦρον ἐπὶ γλεφάροις ὕπνον ἀναλίσκοισα” P. 9.23 “τᾷ Δαιδάλου δὲ μαχαίρᾳ” N. 4.59 “ὁ δὲ λοιπὸς εὔφρων ποτὶ χρόνος ἕρποι” N. 7.67 “τὸ δ᾽ ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ” N. 7.102 “οἵ τ᾽ ἀνὰ Σπάρταν Πελοπηιάδαι” N. 8.12 “ταῖς Ἐπάφου παλάμαις” N. 10.5 “καὶ τὸν Ἰσθμοῖ καὶ Νεμέᾳ στέφανον” N. 10.25 “τὸ δὲ Πεισάνδρου πάλαι αἷμ̓” acc. N. 9.33 “τὸ τεόν, χρύσασπι Θήβα, πρᾶγμα” acc. I. 1.1 “τὰν ἁλιερκέα Ἰσθμοῦ δειράδ̓” I. 1.9 “τεύχων τὸ μὲν ἅρματι τεθρίππῳ γέρας. τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν” I. 1.34 “τὸν Μινύα τε μυχόν” I. 1.56 “τὸ Δάματρος κλυτὸν ἄλσος Ἐλευσῖνα” acc. I. 1.57 “Πρωτεσίλα, τὸ τεὸν δ᾽ ἀνδρῶν Ἀχαιῶν ἐν Φυλάκᾳ τέμενος συμβάλλομαι” I. 1.58 “οἱ μὲν πάλαι, ὦ Θρασύβουλε, φῶτες” I. 2.1 “νῦν δ᾽ ἐφίητι <τὸ> τὠργείου φυλάξαι ῥῆμ̓” (supp. Heyne: om. codd.) I. 2.9 “τὸ δ᾽ ἐμὸν οὐκ ἄτερ Αἰακιδᾶν κέαρ ὕμνων γεύεται” I. 5.19 “ὁ Κλεονίκου παῖς” I. 6.16 “καὶ τὸν βουβόταν οὔρει ἴσον Φλέγραισιν εὑρὼν Ἀλκυονῆ” I. 6.32 “τὸν Ἀργείων τρόπον” I. 6.58 “τὰν Ψαλυχιδᾶν τε πάτραν” I. 6.63 “τόν δὲ Θεμιστίου ὀρθώσαντες οἶκον” I. 6.65 “τίνι τῶν πάρος, ὦ μάκαιρα Θήβα, καλῶν ἐπιχωρίων” I. 7.1 “ὅ τοι πτερόεις ἔρριψε Πάγασος” I. 7.44 “τὸν ὑπὲρ κεφαλᾶς γε† Ταντάλου λίθον” I. 8.9 “τὰν Ἀγαμήδει Τρεφωνίῳ θ᾽ ἑκαταβόλου συμβουλίαν λαβών” fr. 2. 2. “τὰν Διωνύσου πολυγαθέα τιμὰν” fr. 29. 5. “ἄνακτα τὸν πάντων ὑπερβάλλοντα Χρόνον μακάρων” fr. 33. “τὸ μηδὲν ἄγαν ἔπος” acc. fr. 35b. “τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε” fr. 51b. “τὰν δὲ λαῶν γενεὰν ” Pae. 1.9 “ [ὁ δ̓] ἐχθρὰ νοήσαις ἤδη φθόνος ” Pae. 2.54 “ τὸ δὲ οἴκοθεν ἄστυ” nom. “Πα. 4. 32. τὰ θεῶν βουλεύματ̓” acc. fr. 61. 3. “τὰς δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας” fr. 123. 2. “τὰν ἐνθάδε νύκτα Θρ. 7. 2. τὸν ἄπειρον ἐρεύγονται σκότον” fr. 130 ad “Θρ. 7. τὸν ὕπερθεν ἅλιον” fr. 133. 2. “τὸν Ἰάσονος εὔδοξον πλόον” fr. 172. 6. “ταὶ δὲ Χίρωνος ἐντολαί” (Hermann: “αἱ” codd.) fr. 177c. “ὁ γὰρ ἐξ οἴκου ποτὶ μῶμον ἔπαινος κίρναται” *fr. 181* “ἁ Μειδύλου δ᾽ αὐτῷ γενεά” fr. 190.
d. where a sentence or major part thereof intervenes between article and noun, so that the usage is almost demonstrative. “τῶν γὰρ πεπραγμένων — ἔργων τέλος” O. 2.15 “ἅ μ᾽ ἐθέλοντα — προσέρπει — ματρομάτωρ ἐμὰ” (but v. A. 1. a supra) O. 6.83 “τὸ γὰρ ἐμφυὲς — ἦθος” O. 11.19 “αἵ γε μὲν ἀνδρῶν — ἐλπίδες” O. 12.5 “ταὶ Διωνύσου — χάριτες” O. 13.18 “ὁ δ᾽ ἦρα χρόνῳ ἵκετ̓ — ἀνὴρ ἔκπαγλος” P. 4.78 [“τάν ποτε Καλλίσταν ἀπῴκησαν χρόνῳ νᾶσον” (Boeckh: “ἂν” codd.: “ἔν” Chaeris) P. 4.258] “ὁ Βάττου δ᾽ ἕπεται παλαιὸς ὄλβος” P. 5.55 “τὸ δ᾽ ἐμὸν γαρύει ἀπὸ Σπάρτας ἐπήρατον κλέος” (v. “γαρύω”) P. 5.72 “τὸ δ᾽ ἐν ποσί μοι τράχον ἴτω τεὸν χρέος” P. 8.32 ““φυᾷ τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων παισὶ λῆμα”” P. 8.44 ““ὁ δὲ καμὼν προτέρᾳ πάθᾳ—Ἄδραστος ἥρως”” P. 8.48 “ὁ δὲ τὰν εὐώλενον θρέψατο παῖδα Κυράναν” P. 9.17 “ἤτοι τό τε θεσπέσιον Φόρκοἰ ἀμαύρωσεν γένος” P. 12.13 “ὄφρα τὸν Εὐρυάλας — γόον” P. 12.20 “τὰν πολυξέναν — νᾶσον Αἴγιναν” N. 3.2 “ὁ δ᾽ εὖ φράσθη — Ζεὺς” N. 5.34 “ὁ δὲ χάλκεος — οὐρανός” N. 6.3 “ὁ δ᾽ — Ζεὺς” N. 9.24 “ἐν ᾇ καὶ τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν παῖδα” I. 1.12 [cf. “τὸν μὲν κτἑ” I. 6.37] “ὁ δ᾽ ἀθανάτων μὴ θρασσέτω φθόνος” I. 7.39 “τὸ δὲ πρὸ ποδὸς ἄρειον ἀεὶ βλέπειν χρῆμα πάν” I. 8.12 “ἁ δὲ τὰς — τίκτεν ἀλαθέας ὥρας” fr. 30. 6. “ὁ πάντα τοι τά τε καὶ τὰ τεύχων σὸν ἐγγυάλιξεν ὄλβον εὐρύοπα Κρόνου παῖς ” Pae. 6.132 “ τὸν ἀοιδότατον — τρέφον κάλαμον” fr. 70. 1. “ὁ δὲ — Καινεὺς Θρ.” 6. 7. repeated, “ὁ ζαμενὴς δ᾽ ὁ χοροιτύπος ὃν Μαλέας ὄρος ἔθρεψε, Ναίδος ἀκοίτας Σιληνός” fr. 156. cf. “πρὶν γενέσθαι τὰν Ἀδράστου τάν τε Καδμείων ἔριν” N. 8.51
e. in apposition, with phrase following. “στέφανων ἄωτον γλυκὺν τῶν Οὐλυμπίᾳ” O. 5.2 “ἐρέω ταύταν χάριν, τὰν δ᾽ ἔπειτ̓ ἀνδρῶν μάχας ἐκ παγκρατίου” (Schr.: “μάχαν” codd.) O. 8.58 “ὕβριν ἰδὼν τὰν πρὸ Κύμας” P. 1.72 “τῶν δ᾽ Ὁμήρου καὶ τόδε συνθέμενος ῥῆμα πόρσυν̓” P. 4.277 “φροντίδα τὰν πὰρ ποδός” P. 10.62 “βοτάνα τέ νίν ποθ᾽ ἁ λέοντος νικάσαντ̓ ἤρεφε” N. 6.42 “παίδων τε παῖδες ἔχοιεν αἰεὶ γέρας τό περ νῦν καὶ ἄρειον ὄπιθεν” (fort. rel.?) N. 7.101 “κρέσσων δὲ καππαύει δίκαν τὰν πρόσθεν ἀνήρ” N. 9.15 †“ἱπποτρόφον ἄστυ τὸ Προίτοιο θάλησε픆 N. 10.41
3. c. adj., part.
a. adj. “ἅπαντα τὰ μείλιχα” O. 1.30 “τὸ δ᾽ ἔσχατον” O. 1.113 “τὰ δ᾽ ἐν τᾷδε Διὸς ἀρχᾷ ἀλιτρὰ” O. 2.58 “ἐς δὲ τὸ πὰν ἑρμανέων χατίζει” O. 2.85 “οἱ δύο” O. 8.38 “τὰ τέρπν̓” O. 9.28 “τὰ τοιαῦτ̓” O. 9.40 “τὸ δὲ σαφανὲς” O. 10.55 “τά τε τερπνὰ καὶ τὰ γλυκέα” O. 14.5 “οἱ σοφοὶ” P. 2.88 “τοῖς ἀγαθοῖς” P. 2.96 “τὰ καλὰ τρέψαντες ἔξω” P. 3.83 “τὸν μονοκρήπιδα” P. 4.75 “τοῖς ἀγαθοῖς” P. 4.285 “ὁ δ᾽ ἀρχαγέτας ἔδωκ̓ Ἀπόλλων” P. 5.60 [“τὸ δ᾽ ἐμὸν” (v. “γαρύω”) P. 5.72] “τὸ λοιπὸν” (adv.) P. 5.118 “τὸ μαλθακὸν” acc. P. 8.6 “τὸ μὲν μέγιστον τόθι χαρμάτων ὤπασας” P. 8.64 “τὸ τερπνὸν” nom. P. 8.93 “τὸν ἐχθρὸν” P. 9.95 “τὸ δὲ συγγενὲς” nom. P. 10.12 “τῶν δ᾽ ἐν Ἑλλάδι τερπνῶν” P. 10.19 “τὰ μέγιστ̓” acc. P. 10.24 “Μοῖσα, τὸ δὲ τεόν” nom. P. 11.41 “τὰ μέσα” P. 11.52 “τὸ δὲ μόρσιμον οὐ παρφυκτὸν” P. 12.30 “τὸ γὰρ οἰκεῖον πιέζει” N. 1.53 “τὸ καλλίνικον” N. 3.18 “τὰ μακρὰ” N. 4.33 “τὸ μόρσιμον” N. 4.61, N. 7.44 “τὸ συγγενὲς” N. 6.8 “τὸ τερπνὸν” N. 7.74 “τὸ μὲν λαμπρὸν — τῶν δ᾽ ἀφάντων” N. 8.34 “τὸ τὠργείου φυλάξαι ῥῆμ̓” I. 2.9 “τὸν ἐσλόν” I. 2.7 “τῶν ἀπειράτων” I. 4.30 “τὸν ἐχθρόν” I. 4.48 “τὸν φέρτατον θεῶν” I. 7.5 “τὰ μακρὰ” I. 7.43 “τὸ δὲ πὰρ δίκαν γλυκὺ” I. 7.47 “τὸ μὲν ἐμόν” I. 8.38 “ὁ κράτιστος Πα.” 7B. 50. “τὸ πάντων ἔργων ἱερώτ[ατον] ” Pae. 8.74 “ τὸ δὲ μὴ Δὶ φίλτερον” fr. 81 ad “Δ. 2. τὸ κοινόν” fr. 109. “τὸ πάν” fr. 140d. “τὸ βιαιότατον” fr. 169. 3.
b. in apposition. “παῖς ὁ κισσοφόρος” O. 2.27 “ἄλσος ἁγνὸν τὸ τεὸν” O. 5.12 “θεῶν βασιλεὺς ὁ μέγας” O. 7.34 “καλλίνικος ὁ τριπλόος κεχλαδὼς” O. 9.2 “πλοῦτος ὁ λαχὼν ποιμένα” O. 10.88 “Χίρωνα — τὸν ἀποιχόμενον” P. 3.3 “θύγατρες — αἱ τρεῖς” P. 3.97 ““Ζεὺς ὁ γενέθλιος ἀμφοτέροις”” P. 4.167 “καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῶν κόρῳ στείχοντα τὸν ἐχθρότατον φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ” (Boeckh: “μόρον” codd.: “τῷ ἐχθροτάτῳ — μόρῳ” Beck: alii alia) N. 1.65 “ὁ Τελαμωνιάδας” N. 4.47 “λόγον Αἰακοῦ παίδων τὸν ἅπαντα” N. 4.72 [“προπάτωρ ὁ σὸς” (codd.: “ὁ” del. Boeckh) N. 4.89] “ὅμιλος ἀνδρῶν ὁ πλεῖστος” N.7.24. “ὡς παισὶ κλέος μὴ τὸ δύσφαμον προσάψω” N. 8.37 “ζωᾶς ἄωτον — τὸν ἄλπνιστον” I. 5.12 “κόμπον τὸν ἐοικότ̓” I. 5.24 “Ζεὺς ὁ πάντων κύριος” I. 5.53 “λόγον — τὸν ἐθέλοντα γενέσθαι ” Pae. 2.79 “ Ἀπόλλων — ὁ χρυσοκόμας ” Pae. 5.41 “ Τέρπανδρός ποθ᾽ ὁ Λέσβιος” fr. 125. 1. “θεὸς ὁ πάντα τεύχων βροτοῖς” fr. 141. “ἐσθὰς δ᾽ ἀμφοτέρα μιν ἔχεν, ἅ τε Μαγνήτων ἐπιχώριος ἁρμόζοισα θαητοῖσι γυίοις, ἀμφὶ δὲ” (where the “τε — δέ” connection is irregular) P. 4.80
c. c. part. “ὁ νικῶν” O. 1.97 “τὸ μέλλον” O. 2.56 “σοφὸς ὁ πολλὰ εἰδὼς φυᾷ” O. 2.86 “ὁ δὲ πάλᾳ κυδαίνων Ἔχεμος Τεγέαν” O. 10.66 “τῶν δὲ μελλόντων” O. 12.9 “τά τ᾽ ἐσσόμενα” O. 13.103 “τῶν ἀπεόντων” P. 3.20 “τὰ ἐοικότα” P. 3.59 “ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχών” P. 8.88 “τό γ᾽ ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ” P. 9.93 “ὁ δὲ χαμηλὰ πνέων” P. 11.30 “τὸ παρκείμενον” N. 3.75 “λόγον ὁ μὴ συνιείς” N. 4.31 “τὸ δὲ πὰρ ποδὶ ναὸς ἑλισσόμενον αἰεὶ κυμάτων” N. 6.55 “ὁ πονήσαις δὲ νόῳ” I. 1.40 “τὸ σεσωπαμένον” I. 1.63 “τῶν τότ᾽ ἐόντων” I. 4.27 “ὁ δ᾽ ἐθέλων τε καὶ δυνάμενος ἁβρὰ πάσχειν” fr. 2. 1. “τιν᾽ ἄνδρα τῶν θανόντων” fr. 4. “τῷ παρέοντι” fr. 43. 4. “τῶν γὰρ ἀντομένων ” Pae. 2.42 “ τὸ δ᾽ εὐβουλίᾳ τε καὶ αἰδοῖ ἐγκείμενον ” Pae. 2.52 “ ὁ δὲ καλόν τι πονήσαις ” Pae. 2.66 “ τά τ̓ ἐόντα τε κα[ὶ —] πρόσθεν γεγενημένα ” Pae. 8.83 “ ὁ δὲ μηδὲν ἔχων Παρθ. 1. 9. τὸ πεπρωμένον” fr. 232.
4. c. inf., pro subs. “τὸ δὲ τυχεῖν” O. 2.51 “τὸ λαλαγῆσαι” O. 2.97 “τὸ διδάξασθαι” O. 8.59 “τὸ μὴ προμαθεῖν” O. 8.60 “τό γε λοιδορῆσαι” O. 9.37 “τὸ καυχᾶσθαι” O. 9.38 “τὸ δὲ παθεῖν” P. 1.99 “τὸ πλουτεῖν δὲ” P. 2.56 “καὶ τὸ σιγᾶν” N. 5.18 “ὦ Μέγα, τὸ δ᾽ αὖτις τεὰν ψυχὰν κομίξαι οὔ μοι δυνατόν” N. 8.44 “τὸ δὲ φυγεῖν Δ. 4. 46. τὸ γὰρ πρὶν γενέ[σθαι” (G-H, sed alia possis) “Παρθ”. 1. 20.
5. c. adv.
a. pro subs. “τῶν γε νῦν” O. 1.105 “τὸ πόρσω δ᾽ ἐστὶ σοφοῖς ἄβατον κἀσόφοις” O. 3.44 “νεότατος τὸ πάλιν ἤδη” O. 10.87 “τῶν πάροιθε” P. 2.60 “τὰ πόρσω” P. 3.22 “τῶν πάλαι” P. 6.40 “τῶν νῦν δὲ” P. 6.43 “ὁ δ᾽ ἐχθρὰ νοήσαις” “ἤδη φθόνος οἴχεται τῶν πάλαι προθανόντων” (“τῶν — προθανόντων”?) P. 2.56
b. pro adv. “τὸ πολλάκις” O. 1.32 “ἀμφοτέροις ὁμοῖοι τοκεῦσι, τὰ ματρόθεν μὲν κάτω τὰ δ᾽ ὕπερθε πατρός” P. 2.48 “εἶδον γὰρ — τὰ πόλλ᾽ ἐν ἀμαχανίᾳ ψογερὸν Ἀρχίλοχον” P. 2.54 “τὸ νῦν τε — καὶ τὸ λοιπὸν” P. 5.117 ““τὸ δὲ οἴκοθεν ἀντία πράξει”” P. 8.51 ““τὸ πρῶτον”” P. 9.41 “τὸ πρίν” P. 11.39 “τό γέ νυν” P. 11.44 “τὰ πόλλ̓” N. 2.2 “τὸ πρῶτον” N. 3.49 “τὸ λοιπὸν” N. 7.45 “τὸ πάροιθε” fr. 33d. 1. “τίμαθεν γὰρ τὰ πάλαι τὰ νῦν τ᾽ Παρθ”. 2. 42.
6. c. subs. phrase. “τὸ δὲ φυᾷ κράτιστον ἅπαν” O. 9.100 “Ἰσθμοῖ τά τ᾽ ἐν Νεμέᾳ” O. 13.98 “τὰ δ᾽ Ὀλυμπίᾳ” O. 13.101 “τὰ δ᾽ ὑπ̓ ὀφρύι Παρνασσίᾳ” O. 13.106 “ἀνέχει τότε μὲν τὰ κείνων” P. 2.89 “τὸ πὰρ ποδός” P. 3.60 “τὰ δ᾽ εἰς ἐνιαυτὸν” P. 10.63 “τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα” P. 11.52 “τὰ δ᾽ οἴκοι μάσσον̓ ἀριθμοῦ” N. 2.23 “Γαδείρων τὸ πρὸς ζόφον οὐ περατόν” N. 4.69 “τὰ μὲν ἀμφὶ πόνοις ὑπερώτατα” N. 8.42 “τὰ δ᾽ ἄλλαις ἁμέραις πολλὰ μὲν ἐν κονίᾳ χέρσῳ, τὰ δὲ γείτονι πόντῳ φάσομαι” N. 9.42 “μακρὰ μὲν τὰ Περσέος ἀμφὶ Μεδοίσας Γοργόνος” N. 10.4 “τὸ δ᾽ ἐκ Διὸς ἀνθρώποις σαφὲς οὐχ ἕπεται τέκμαρ” as for what comes from Zeus N. 11.43 but cf. 2d supra.
