a. abs./c. acc. “εἰ δὲ — τις οἶδεν τὸ μέλλον” O. 2.56 “σοφὸς ὁ πολλὰ εἰδὼς φυᾷ” O. 2.86 “τὸ διδάξασθαι δέ τοι εἰδότι ῥᾴτερον” O. 8.60 “ἴσθι νῦν, Ἀρχεστράτου παῖ, — κελαδήσω” O. 11.11 “πάντα ἰσάντι νόῳ” P. 3.29 ““ἀλλὰ τούτων μὲν κεφάλαια λόγων ἴστε”” P. 4.117 ““εἰδότι τοι ἐρέω”” P. 4.142 “καί τινα οἶμον ἴσαμι^ βραχύν” P. 4.248 ““κύριον ὃς πάντων τέλος οἶσθα καὶ πάσας κελεύθους”” P. 9.45 “ἴσθι, γλυκεῖάν τοι Μενάνδρου σὺν τύχᾳ μόχθων ἀμοιβὰν ἐπαύρεο” N. 5.48 “ἔργοις δὲ καλοῖς ἔσοπτρον ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ” N. 7.14 “ἴστε μὰν Κλεωνύμου δόξαν” “παλαιὰν ἅρμασιν” I. 3.15 “ἴστε μὰν Αἴαντος ἀλκάν” I. 4.35 “ἀλλὰ παρθένοι γάρ, ἴσθ᾽ ὅτι, Μοῖσαι, πάντα” (i. e. “ὅτι ἴστε”) “Πα. 6. 54. ε]ἰδότες οἵαν Βρομίου [τελε]τὰν — ἵσταντι Δ. 2. 5. ]τ᾽ ἴσθ̓ ἐνειπ[ Δ.” 4. b. 2. ]“Ζεὺς οἶδ᾽ Παρθ. 2. 33. οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν” fr. 137. 1—2. “ὢ πόποι, οἶ ἀπατᾶται φροντὶς ἐπαμερίων οὐκ ἰδυῖα” (Boeckh: “εἰδυῖα” codd.) fr. 182.
b. c. part. “ἴστω γὰρ ἐν τούτῳ πεδίλῳ δαιμόνιον πόδ᾽ ἔχων Σωστράτου υἱός” O. 6.8 “μανθάνων οἶσθα προτέρων” P. 3.80 “ἴστω λαχὼν πρὸς δαιμόνων θαυμαστὸν ὄλβον” N. 9.45 “ἴστω γὰρ σαφὲς — ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον κλέος αὔξων” I. 7.27
