1.heaven “ἐν οὐρανῷ” O. 14.10 “Ἄτλας οὐρανῷ προσπαλαίει” P. 4.289 “ὁ χάλκεος οὐρανὸς οὔ ποτ᾽ ἀμβατὸς αὐτῷ” P. 10.27 “ἄρχε δ᾽ οὐρανοῦ πολυνεφέλα κρέοντι, θύγατερ, δόκιμον ὕμνον” (Didymus: “οὐρανῷ” v. l. Aristarchus; “οὐρανῶ” v. l. = gen. aeol., “Σ; οὐρανώα” v. l.) N. 3.10 “οὐρανοῦ βασιλῆες πόντου τ̓” N. 4.67 “κατένευσέν τέ οἱ ὀρσινεφὴς ἐξ οὐρανοῦ Ζεύς” N. 5.34 “ὁ δὲ χάλκεος ἀσφαλὲς αἰὲν ἕδος μένει οὐρανός” N. 6.4 “ἢ πάμπαν θεὸς ἔμμεναι οἰκεῖν τ᾽ οὐρανῷ” N. 10.58 “οὐρανοῦ ἐν χρυσέοις δόμοισιν” N. 10.88 “ὁ δ᾽ ἀνατείναις οὐρανῷ χεῖρας ἀμάχους” I. 6.41 “ἐθέλοντ᾽ ἐς οὐρανοῦ σταθμοὺς ἐλθεῖν μεθ̓ ὁμάγυριν Βελλεροφόνταν Ζηνός” I. 7.45 ]“εν οὐρανῷ[ Πα.” 22. b. 8. “πιτνάντες θοὰν κλίμακ᾽ οὐρανὸν ἐς αἰπύν” fr. 162. “τᾶς τε γᾶς ὑπένερθε — οὐρανοῦ θ᾽ ὕπερ” (sc. “ἡ δὲ διάνοια πέτεται”, Plato, Theaet., 173E) fr. 292. pro pers., “Οὐρανὸς δ᾽ ἔφριξέ νιν καὶ Γαῖα μάτηρ” O. 7.38 “Οὐρανοῦ τ᾽ εὐπέπλῳ θυγατρὶ Μναμοσύνᾳ Πα.” 7B. 15.
οὐρα^νός (“-ός, -οῦ, -ῷ, -όν”.)