ἀπο-τίθημι , aor. 1 ἀπέθηκε, mid. aor. 2 ἀπεθέμην, subj. ἀποθείομαι,
inf. ἀποθέσθαι: put away,
mid., from oneself, lay off;
δέπας ἀπέθηκ᾽ ἐνὶ χηλῷ,
Il. 16.254;
τεύχεα κα?λ̓ ἀποθέσθαι, Γ 89, Il. 18.409; met., κρατέρην ἀποθέσθαι
ἐνῖπη<*>ν, Il.
5.492.