ἔρδω (root ϝεργ.), ipf. iter. ἔρδεσκες, fut. ἔρξω, aor.
ἔρξα, perf. ἔοργα, plup. ἐώργειν:
do, esp. do sacrifice, sacrifice;
ἑκατόμβα_ς,
Il. 1.315, Od. 7.202; ι?ρὰ θεοῖς, Il. 11.207; w. two accusatives, or w.
dat., ὅ με πρότερος κάκ᾽ ἔοργεν,
Il. 3.351; πολλὰ
κάκ̓ ἀνθρώποισιν ἐώργει,
Od. 14.289, Il. 14.261; ἔρξον ὅπως
ἐθέλεις, ‘do as thou wilt,’ Od. 13.145; defiantly, ἔρδ̓˙ ἀτὰρ οὔ τοι πάντες
ἐπαινέομεν, ‘go on and
do!’ Il.
4.29.