ἐριδαίνω (ἔρις), mid. aor. 1 inf. ἐρι_δήσασθαι: contend, dispute, strive, vie
with;
τινί, ἀντία τινός,
Od. 1.79; ἕνεκα,
περί τινος, β 206, Od.
18.403; abs., ποσσίν,
‘in running,’ Il.
23.792; fig., of winds, Il.
16.765.