πεδάω (πέδη), πεδάᾳ, ipf. iter.
πεδάασκον, aor. (ἐ)πέδησε, inf. πεδῆσαι: fetter, bind fast,
Od. 23.17, Od. 13.168; often fig., constrain, detain,
entangle;
θεοῦ κατὰ (adv.) μοῖρα πέδησεν,
Od. 11.292;
ἀπὸ πατρίδος αἴης, Od.
23.353; w. inf., Il. 22.5,
Od. 3.269, Od. 18.155.