muna man, munda, munaðr v
1.
to remember (mantu nökkut, hver orð ek hafða þar um? �at man ek görla); m langt fram, to remember far back; m til e-s, to have recollection of (spyrr Sveinn konungr, hvárt þeir muni til heitstrengingar sinnar) ; m e-m e-t, to remember a thing against one (skal ek nú, segir hón, muna þér kinn-hestinn)
