XVIII
[18arg] Quod Phaedon Socraticus servus fuit; quodque item alii 1 complusculi servitutem servierunt.PHAEDON Elidensis ex cohorte illa Socratica fuit Socratique et Platoni per fuit familiaris. [2] Eius nomini Plato librum illum divinum de immortalitate animae dedit. [3] Is Phaedon servus fuit forma atque ingenio liberali et, ut quidam scripserunt, a lenone domino puer ad merendum coactus. [4] Eum Cebes Socraticus hortante Socrate emisse dicitur habuisseque in philosophiae disciplinis. [5] Atque is postea philosophus inlustris fuit sermonesque eius de Socrate admodum elegantes leguntur. [6] Alii quoque non pauci servi fuerunt qui post philosophi clari extiterunt. [7] Ex quibus ille Menippus fuit cuius libros M. Varro in saturis aemulatus est, quas alii “Cynicas,” ipse appellat “Menippeas.” [p. 172] [8] Sed et Theophrasti Peripatetici servus Pompylus et Zenonis Stoici servus, qui Persaeus vocatus est, et Epicuri, cui Mys nomen fuit, philosophi non incelebres vixerunt. [9] Diogenes etiam Cynicus servitutem servivit. Sed is ex libertate in servitutem venum ierat. Quem cum emere vellet ξενιθ́δης κορίνθιος et ecquid artificii novisset esset 2 percontatus: “Novi,” inquit Diogenes, “hominibus liberis imperare.” [10] Tum ξενιάδης responsum eius demiratus emit et manu emisit filiosque suos ei tradens: “Accipe,” inquit, “liberos meos quibus imperes.” De Epicteto autem philosopho nobili, quod is quoque servus fuit recentior est memoria quam ut scribi quasi oblitteratum debuerit.
