braut pl. brautir f
1.
road (cut through rocks, forests, &c) ; ryðja b, to cut a road;
2.
as adv away, either with or without the prep ' á' or 'í' (fara, ganga, komast b or á b, brauta ; vera í b or brautu ; kasta eu í b, hverfa í b, vera í b or brautu) cf brott, burt