I.adj. dim. [plus], somewhat more, a little more; rather many (only as subst. class.): “tum pluscula Supellectile opus est,” Ter. Phorm. 4, 3, 60: “sal,” Col. 12, 50, 12: “ad cujus noctis exemplar similes adstruximus plusculas,” several nights, App. M. 2, p. 122, 25: “pyxides,” id. ib. 3, p. 138, 25.—Neutr. subst., a somewhat larger amount: “plusculum etiam, quam concedit veritas, amori nostro largiare,” Cic. Fam. 5, 12, 3.—With gen.: “plusculum negotii,” Cic. de Or. 2, 24: “ut plusculum sibi juris populus ascisceret,” id. Rep. 2, 33, 57.—
pluscŭlus , a, um,